Oι πολύκροτες αστυνομικές υποθέσεις που έχουν στο επίκεντρο κλοπές μυθικών έργων τέχνης, τραβούν πάντα το ενδιαφέρον του κόσμου. Ιδιαίτερα όταν στις συγκεκριμένες «ιστορίες» εμπλέκονται ισχυρές επιχειρηματικές προσωπικότητες, τζετ-σέτερς, γαλαζοαίματοι, άνθρωποι που συνηθίζουν να ξοδεύουν τεράστια ποσά για την αγορά ενός πίνακα ή γλυπτού με υπογραφές Πικάσο, Βαν Γκογκ, Μονέ, Σαγκάλ, Ντελακρουά, Μουρ αλλά και υπερταλαντούχων εκπροσώπων της νεότερης εικαστικής σκηνής. Το κοινό γοητεύεται να κοιτάζει μέσα από την κλειδαρότρυπα. Εστω και αν δεν μπορεί στην πραγματικότητα να καταλάβει τι «πρεσβεύει», ποιο είναι ακριβώς το μήνυμα ενός ογκώδους γλυπτού από μπρούντζο του Χένρι Μουρ, του Ρούμπενς, του Κλιμτ ή του Βαν Γκογκ. Τα έργα του κορυφαίου (και πανάκριβου) ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ αποτελούσαν πάντα πόλο έλξης για τους ληστές που έβαζαν στο στόχαστρό τους πασίγνωστα «κομμάτια» τέχνης. Εργα με θρυλικές υπογραφές, μέσα από τα οποία αν βρεθεί ο κατάλληλος (και πρόθυμος να διακινδυνεύσει «διάφορα» πράγματα) αγοραστής, οι άνθρωποι που κατάφεραν να τα κλέψουν κερδίζουν πολύ μεγάλα ποσά. Υπάρχει το κέρδος, υπάρχει όμως και η πιθανότητα ο άνθρωπος που τόλμησε να κάνει έστω για λίγο δικό του ένα μυθικό έργο τέχνης να βρεθεί στη φυλακή. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι ιδιοφυείς, ανίκητοι, μοναδικοί. Πολλά όμως παραδείγματα στη διάρκεια του χρόνου που έχουν να κάνουν με κλοπές, βρώμικές συναλλαγές, μαύρο χρήμα, διαφθορά, κάποια στιγμή έρχονται στην επιφάνεια. Πρόσφατο, τρανταχτό παράδειγμα το Qatargate. Ενα σκάνδαλο το οποίο μπορεί να μην έχει να κάνει με έργα τέχνης, περιλαμβάνει όμως γερές δόσεις «ψευτογκλάμουρ», προκλητικού lifestyle και αρκετού χρήματος από παράνομες δραστηριότητες. Η επιτυχία της χολιγουντιανής περιπέτειας «Υπόθεση Τόμας Κράουν» αποδεικνύει ότι το… φιλοθεάμον κοινό παρακολουθεί με κομμένη ανάσα τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να κλαπεί από ένα μουσείο, γκαλερί, ακόμα και από μία καλά φυλασσόμενη έπαυλη, ένα έργο τέχνης. Υπάρχουν όμως και άλλες «ιστορίες» που έχουν να κάνουν με τον παγκόσμιο χώρο της τέχνης, μοιάζουν με «παραμύθι» και τραβούν το ενδιαφέρον. Δύο sites, το The Court house και το news.artnet, έφεραν στην επιφάνεια την είδηση ότι οικογένεια εβραίας συλλέκτριας κατέθεσε μήνυση στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης και στο Ιδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή για έναν πίνακα του Βίνσεντ βαν Γκογκ. Η οικογένεια της εβραίας συλλέκτριας διεκδικεί τον πίνακα του κορυφαίου ζωγράφου. Το συγκεκριμένο έργο φέρει τον τίτλο «Η συγκομιδή της Ελιάς» (1889). Σύμφωνα με τη συλλέκτρια, το Metropolitan Museum πούλησε κρυφά και βιαστικά τον πίνακα στο Ιδρυμα του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή το 1972, προκειμένου να μη χρειαστεί να το επιστρέψει στη Hedwig Street. Η εβραϊκής καταγωγής γυναίκα μαζί με την οικογένειά της είχαν κατορθώσει να διαφύγουν το 1936 από το Μόναχο και τους Ναζί. Κατέφυγε στην Καλιφόρνια, αφήνοντας όμως πίσω της μυθικής αξίας έργα τέχνης. Το έργο καταχράστηκε το Γ’ Ράιχ. Σήμερα εκτίθεται στον πρώτο όροφο του Μουσείο Γουλανδρή στο Παγκράτι. Ενα ακόμα στοιχείο που συνδέει την πολύκροτη αυτή υπόθεση με την Ελλάδα είναι ότι την πλευρά των κληρονόμων εκπροσωπεί ο επιφανής, ελληνοαμερικανικής καταγωγής, δικηγόρος Τζόναθαν Πετρόπουλος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
