Γάντια εργασίας, ένα σεντόνι που καλύπτει κάτι το άγνωστο, παλέτες που μοιάζουν να περικυκλώνουν ένα σκάμμα, ένα ελενίτ σε μια εγκαταλελειμμένη πύλη, ένα παράθυρο κλεισμένο με φελιζόλ, σπασμένα μπαμπού πεταμένα μέσα στα χώματα ως τα άχρηστα υλικά μιας ανασκαφής. Αντικείμενα ευτελή τα οποία όμως ο εικαστικός Ανδρέας Λόλης έχει δημιουργήσει από μάρμαρο, ένα υλικό με το οποίο δουλεύει σταθερά μελετώντας τη συμπεριφορά και τις δυνατότητές του και κλονίζοντας κάθε φορά την πεποίθησή μας για την υλικότητά του αλλά και για την αξία του. Τα επιμέρους αυτά γλυπτά αποτελούν στο σύνολό τους μια μεγάλη γλυπτική εγκατάσταση η οποία παραπέμπει σε μια ανασκαφή εν εξελίξει και διαδραματίζεται σε «επεισόδια» ή «σκηνές» τις οποίες συναντά ο επισκέπτης μέσα από μια σύντομη αλλά προσεκτικά σχεδιασμένη διαδρομή, πίσω από το ανοιχτό θέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου στην Ελευσίνα. Πρόκειται για μια παραγωγή της «Ελευσίνα 2023 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» σε συνδιοργάνωση με τα Αισχύλεια 2021, στο πλαίσιο της παράδοσης που έχει δημιουργήσει πλέον η πόλη στην τέχνη της εγκατάστασης μέσα από το συγκεκριμένο Φεστιβάλ, αρχής γενομένης από το 2004 όταν συμπεριλήφθηκε το συγκεκριμένο είδος τέχνης ως δομικό στοιχείο του καλλιτεχνικού του προγράμματος. Η συγκεκριμένη ανάθεση έγινε από τον καλλιτεχνικό διευθυντή της «Ελευσίνας 2023», Μιχαήλ Μαρμαρινό, όταν έπειτα από μια συζήτησή του με τον καλλιτέχνη έμαθε ότι έκανε έρευνα στην περιοχή για ένα εικαστικό πρότζεκτ που είχε κατά νου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
