Ο ψευδώνυμος, απόλυτα έρημος αυτόχειρας που δίνει τέλος με μια σφαίρα στην καρδιά του «για το τίποτε». Η ευυπόληπτη κόρη καλής οικογενείας που καταφεύγει στην αυτοχειρία για να αποφύγει το συνοικέσιο που της ετοίμαζαν. Η 19χρονη που «κατάπιε ολόκληρο ψιλικατζίδικο», όπως έγραφε εφημερίδα του 1929 (οξαλικό οξύ, βελόνες ραπτικής, θραύσματα από γυαλί και ένα θερμόμετρο υδραργύρου), όταν έμαθε ότι ο άντρας με τον οποίο διατηρούσε σχέση ήταν παντρεμένος. Στο Μουσείο Ελληνικής Αυτοχειρίας κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Τραγική, άδικη ή ακόμα και εξωφρενική, άλλη μια ψηφίδα σε ένα μωσαϊκό που μένει ξεχασμένο και σβησμένο από τη σκληρή μνήμη του συλλογικού φαντασιακού ενός λαού που αυταπατάται πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Ο ποιητής και κοινωνιολόγος Σαμσών Ρακάς αναδεικνύει αυτές τις ιστορίεςσε έναν μικρό χώρο-πρώην κατάστημα στην οδό Σωζοπόλεως, κοντά στην πλατεία Αττικής, τις ανασύρει από τη λήθη και είναι σαν να προσφέρει στους αυτόχειρες μια ετεροχρονισμένη επιμνημόσυνη δέηση. Από κοντά έργα τέχνης (ζωγραφική, κολάζ, κεραμική, εγκαταστάσεις, βίντεο-τέχνη) αλλά και κείμενα (ποιητικά, πεζά, θεατρικά, δοκίμια) που συνοδεύουν κάθε μία από αυτές τις ιστορίες περίπου όπως μια φωτογραφία, δυο λόγια ή μια εικόνα κοσμούν τα μνήματα στα νεκροταφεία -αν και οι εννοιολογικές προεκτάσεις των περισσότερων έργων δεν προκαλούν κάποια σύγχυση ταυτοπροσωπίας (ακόμα και η απρόσωπη αρχιτεκτονική του χώρου με τα ψυχρά πλακάκια θυμίζει τους χώρους όπου προσφέρεται ο καφές μετά από μια κηδεία). Είναι μια βαθιά τρυφερή χειρονομία στους απονενοημένους και διαχρονικά στιγματισμένους ανθρώπους που συνθλίβονται από το βάρος των ηθών, της μοναξιάς, ενός πιο εύθραυστου ψυχισμού και από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των κοινωνιών των μεγαλουπόλεων (αλλά όχι μόνο). Από το «λεξικό» των περιπτώσεων των αυτοχειριών που αναδύεται μέσα από αυτό το «μουσείο» σκιαγραφείται μια κοινωνία που οδηγείται στην απελπισία για πολλούς λόγους: από την εργασιακή και σεξουαλική εκμετάλλευση ως το μοναχικό ξερίζωμα από έναν τόπο σε μια καλύτερη ζωή σε έναν άλλον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
