Επειτα από έναν πρώτο κύκλο διαδικτυακών μεταδόσεων από την GNO TV «Ο θάνατος του Αντονυ» έρχεται στην Εθνική Λυρική Σκηνή για τέσσερις παραστάσεις. Για να διηγηθεί μια ιστορία που διαδραματίζεται «σε ένα ολάνθιστο, «artificial» ξέφωτο και είναι αφιερωμένη σε όλα τα αγόρια που ντρέπονταν να πουν πως έκλαιγαν με την «Κάντυ Κάντυ»». Για να παντρέψει τη φιλοσοφία και την υψηλή κουλτούρα με την υποκουλτούρα, ζωντανεύοντας τα όνειρα, τους φόβους, τις προσδοκίες κάθε ανθρώπου που μεγαλώνει παραμένοντας βαθιά μέσα του παιδί. «Ας πούμε πως είναι μια εννοιολογική όπερα δωματίου»μας εξηγεί ο Χαράλαμπος Γωγιός που όχι μόνο συνέθεσε το έργο αλλά θα διευθύνει και την ορχήστρα της ΕΛΣ στις πρώτες παραστάσεις του, «μια όπερα η οποία βασίζεται περισσότερο στις ιδέες και στις σκέψεις παρά στην καθαυτό σκηνική διάσταση του μελοδράματος. Πρόκειται για ένα ανίερο υβρίδιο μεταξύ υψηλής και… χαμηλής κουλτούρας, με την έννοια ότι βασίζεται σε δύο φαινομενικά εντελώς ασύνδετα υλικά που με κάποιον τρόπο αναμειγνύονται και διαλέγονται. Το ένα είναι η ανάμνηση μιας ιαπωνικής τηλεοπτικής σειράς από τη δεκαετία του ’70 που λέγεται «Κάντυ Κάντυ» και το άλλο είναι το έργο του σλοβένου φιλοσόφου Σλάβοϊ Ζίζεκ. Ενα τηλεοπτικό και ένα διανοητικό υλικό παντρεύονται στο είδος της όπερας».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
