Μπορεί η πρεμιέρα της «Μήδειας», της εναρκτήριας παράστασης του Φεστιβάλ Επιδαύρου, να αναβλήθηκε (έγινε μία μέρα μετά την προγραμματισμένη ημερομηνία, δηλαδή στις 9 Ιουλίου) λόγω στάσης εργασίας του Σωματείου Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου και του ΣΕΗ, όμως τέλος καλό, όλα καλά! Το Φεστιβάλ Επιδαύρου ξεκίνησε και συνεχίζει για άλλη μια χρονιά της παραστάσεις του. Και το κοινό απολαμβάνει την εκδρομή ως το αρχαίο θέατρο της Αργολίδας συνδυάζοντας την παρακολούθηση μιας τραγωδίας (ή κωμωδίας) με μία βουτιά στη θάλασσα, ένα δείπνο στις ταβέρνες της Παλαιάς Επιδαύρου ή στον ιστορικό «Λεωνίδα», το εστιατόριο όπου παραδοσιακά κάθε βράδυ συγκεντρώνονται καλλιτέχνες και κοινό για να σχολιάσουν τις παραστάσεις, να επιδοθούν στο σπορ της κοινωνικής κριτικής, να φωτογραφηθούν και να χαλαρώσουν.
Εχει πράγματι και μια κοσμική και ανάλαφρη πλευρά το καλοκαιρινό Φεστιβάλ Επιδαύρου, όπως όλες οι διοργανώσεις αυτού του είδους. Ομως εκείνο που κυρίως έχει, εκείνο που κυρίως χαρίζει στο κοινό του, στους θεατές που μπορούν να συλλάβουν το μεγαλείο του χώρου και να τον προσεγγίσουν με τον σεβασμό που του αρμόζει, είναι η συγκίνηση. Αυτή η βαθιά συγκίνηση που προκαλούν χώροι που η ιστορία τους χάνεται μέσα στους αιώνες και που έχουν αναδειχθεί σε σύμβολα του ανθρώπινου πολιτισμού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
