Eίναι πάντα ένα ταξίδι που θέλεις να κάνεις, γιατί οι εκθέσεις του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή στην Ανδρο έχουν τη σφραγίδα του κλασικού και του διαχρονικού, και συστήνουν στο κοινό πρωταγωνιστές ή ακόμα και ολόκληρα κεφάλαια στην Ιστορία της Τέχνης. Εφέτος, το κίνητρο για τη μετάβαση στην Ανδρο ήταν ακόμα μεγαλύτερο, καθώς διοργανώθηκε, όπως είχε προγραμματιστεί εδώ και περίπου δύο χρόνια, η έκθεση με έργα του Γιώργου Ρόρρη.
Για τον ίδιο είναι μια επιστροφή σε γνώριμο περιβάλλον, καθώς η σχέση του με το Ιδρυμα αριθμεί 35 ολόκληρα χρόνια, απ’ όταν δηλαδή έγινε ένας από τους πρώτους υποτρόφους του σε ηλικία μόλις 23 ετών. Αυτή η σχέση ζωής, με όλη την οικειότητα και την αγάπη που συνεπάγεται, είναι διακριτή μέσα στον εκθεσιακό χώρο και ήταν συγκινητικά παρούσα στη δημοσιογραφική παρουσίαση της έκθεσης του Γιώργου Ρόρρη «Η ευγένεια του απέριττου». Τόσο από την πρόεδρο του ΔΣ του Ιδρύματος, Fleurette Καραδόντη, όσο και από τον διευθυντή του, Κυριάκο Κουτσομάλλη, αλλά βεβαίως και από την επιμελήτρια της έκθεσης και υπεύθυνης επιμελήτριας για τη συλλογή, Μαρίας Κουτσομάλλη-Moreau. Βέβαια, είναι ο ίδιος ο Γιώργος Ρόρρης ένας άνθρωπος με τέτοιον πλούτο ψυχής και αστείρευτο απόθεμα σεμνότητας που τον καθιστούν ιδιαίτερα αγαπητό. Γιατί από τους συνεργάτες του, τους συναδέλφους του ως τους δημοσιογράφους με τους οποίους έχει συνδιαλαγεί και συνδιαλέγεται, όλοι και όλες αποκομίζουμε σταθερά την αίσθηση, που είναι πλέον πεποίθηση, ότι αυτός ο ζωγράφος είναι ένας καλλιτέχνης σε θέση να ομορφαίνει τον κόσμο επειδή απλώς δείχνει κομμάτια του δικού του εαυτού – ακόμα κι αν πρόκειται για το νωχελικό γυμνό της «Μπλε Αλεξάνδρας» (2005-2006), για ένα ασήμαντο «Κοτετσόσυρμα» (1992-93) στο χωριό του ή για τα πορτρέτα του φίλου του Τάκη Πιτσελά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
