Με δύναμη από τη Σεούλ

Tακτικός συνεργάτης της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Σκάλας του Μιλάνου ο μαέστρος Μιουνγκ-Βουν Τσουνγκ έρχεται μαζί με το αξιόλογο σύνολο στο Ηρώδειο για να μας χαρίσει την ακριβή τέχνη του. Και για να επιβεβαιώσει και με τη δική του πληθωρική παρουσία πως η Νότια Κορέα είναι μια χώρα που συνεχίζει να τροφοδοτεί την κλασική μουσική σκηνή με σημαντικά ταλέντα. Εξάλλου, στη σκηνή του ρωμαϊκού ωδείου όπου τώρα ο σπουδαίος Τσουνγκ θα διευθύνει έργα Ντβόρζακ, Ροσίνι και Μπετόβεν είχαν λάμψει παλαιότερα και άλλοι συμπατριώτες του, όπως η υψίφωνος Σούμι Τζο και ο τενόρος Ρούντι Παρκ (στις συνεργασίες του με την Εθνική Λυρική Σκηνή). Και δεν είναι οι μόνοι κορεάτες μουσικοί που μας έχουν τιμήσει με την παρουσία τους: μεταξύ άλλων, ο ανερχόμενος πιανίστας Σονγκ-Τζιν Τσο, ένα μεγάλο ταλέντο της νέας γενιάς, ερμήνευσε τον περασμένο Μάιο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το Δεύτερο κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε σολ ελάσσονα του Προκόφιεφ σε μια επιτυχημένη συναυλία της Philharmonia Orchestra. Πρόσφατα ένας κορεάτης μαέστρος, ο Ντέουν Λι, αναδείχθηκε νικητής του φετινού Διεθνούς Masterclass και Διαγωνισμού νέων μαέστρων της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας Αθηνών.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τους Κορεάτες να αγαπάνε τόσο πολύ την κλασική μουσική και επιπλέον να εξάγουν καλλιτέχνες σε όλον τον κόσμο; H μακρινή ασιατική χώρα ήρθε σε επαφή με τα ακούσματα του Δυτικού κόσμου και γενικότερα με τον Δυτικό πολιτισμό το 1876, οπότε (έπειτα και από πιέσεις των Ιαπώνων) άνοιξε τα λιμάνια της και άρχισε να δέχεται επενδύσεις των Ιαπώνων, των Γάλλων, των Ρώσων και των Αμερικανών. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, Κορεάτες που είχαν σπουδάσει κλασική μουσική στην Ιαπωνία επέστρεψαν στην πατρίδα και άρχισαν να διαδίδουν την τέχνη τους δημιουργώντας αξιόλογες ορχήστρες. Μετά τον Πόλεμο της Κορέας (1950-1953) πολλοί κορεάτες μουσικοί συνέχισαν τις σπουδές τους στη Δύση, κερδίζοντας σε μεγάλους διαγωνισμούς και ξεκινώντας διεθνείς σταδιοδρομίες. Στο μεταξύ ο λαός γνώρισε και αγάπησε και την όπερα. Σήμερα κορυφαίες παρουσίες στη διεθνή μουσική σκηνή και καλλιτέχνες που άνοιξαν με το παράδειγμά τους τον δρόμο και σε άλλους ταλαντούχους συμπατριώτες τους θεωρούνται, εκτός από τον Μιουνγκ-Βουν Τσουνγκ, ο πιανίστας Κουν-Γου Πάικ και η υψίφωνος Σούμι Τζο.