Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης (Νάξος, 2/12/1921 – Αθήνα, 29/3/2011) αγάπησε το θέατρο με τρόπο απόλυτο και σχεδόν ακατανόητο, ακόμα και για τον ίδιο. Κι ίσως γι’ αυτό αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην τέχνη που τον είχε συγκλονίσει – μπορεί περισσότερο και από την αλήθεια της ζωής. Παρά την προσωπική του εμπειρία στο Μαουτχάουζεν – την οποία και κατέγραψε -, ένιωθε ότι πάνω στη σκηνή ζούσε και ανέπνεε ένας ολόκληρος κόσμος. Πατριάρχης του Μεταπολεμικού Θεάτρου, ο συγγραφέας της «Αυλής των θαυμάτων» που μετρά δεκάδες έργα, πολλά από τα οποία μεταφράστηκαν και παίχθηκαν στο εξωτερικό, ο φίλος και συνεργάτης του Καρόλου Κουν, ο ακαδημαϊκός, ο πολυβραβευμένος, ήταν ένας σεμνός και απλός άνθρωπος, που αγαπούσε πολύ την οικογένειά του -είχε οκτώ αδέλφια. Σύζυγος της Νίκης, πατέρας της Κατερίνας, παππούς της μικρής Νίκης και της Ροδόπης, έφυγε πλήρης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
