«Εσύ, αγάπη μου, είσαι γεννημένη για να δίνεις στον κόσμο χαρά και αισιοδοξία» της είχε πει κάποτε η Μελίνα Μερκούρη. Και εκείνη την κουβέντα της η Αλκηστις Πρωτοψάλτη τη φύλαξε καλά. Το κορίτσι που ξεκίνησε να τραγουδά συνεσταλμένο με εκείνη τη συγκινητική, λιτή δωρικότητά του στις μπουάτ, έγινε η ερμηνεύτρια που δεν φοβήθηκε τα όριά της, άγγιξε τον διονυσιασμό της, γνώρισε την αγάπη, το χειροκρότημα, σφράγισε με τη φωνή της και τα μεγάλα τραγούδια της την ψυχή μας. Αυτό το καλοκαίρι η Αλκηστις Πρωτοψάλτη γέμισε ξανά τις βαλίτσες της για μια μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα. Δεν μπορούσε παρά να την ονομάσει «Εξω καρδιά».

Kυρία Πρωτοψάλτη, μετά από μία μεγάλη περιοδεία στο εξωτερικό, αυτό το καλοκαίρι «οργώνετε» την Ελλάδα. Δεν κουράζεστε ποτέ;

«Μουσική και επικοινωνία είναι το δικό μου «χωράφι», με υπέροχες συναντήσεις που δεν με καταπονούν. Μπορώ και τα συνδυάζω όλα, έτσι ώστε η ζυγαριά της ζωής μου να είναι σε πλήρη αρμονία».

Στις 25 Ιουλίου στο πλαίσιο της καλοκαιρινής περιοδείας σας με τίτλο «Εξω καρδιά» τραγουδάτε στην Καβάλα, στο φεστιβάλ-θεσμό πλέον για την πόλη, Cosmopolis.

«Ναι, θα ξεκινούσα τη συζήτησή μας με ένα ευχαριστώ στους ιθύνοντες του φεστιβάλ για την πρόσκληση να συμμετέχω. Το Cosmopolis αποτελεί μια υπέροχη γιορτή μουσικής, πολιτισμού, ένα φεστιβάλ με καλλιτέχνες του κόσμου. Μακάρι να είχα τον χρόνο να παρακολουθήσω όλες τις συναυλίες του. Εχουν κάνει σπουδαία δουλειά! Για μένα η τέχνη της μουσικής είναι ευλογία. Η καλοκαιρινή μας περιοδεία φέτος έχει τον τίτλο «Εξω καρδιά» και είναι ακριβώς έτσι. Είναι μια ανοιχτόκαρδη συναυλία με πολλά συναισθήματα, με στιγμές μεγάλης ευαισθησίας και περιέχει τραγούδια που μας θυμίζουν άλλες εποχές, αλλά και τραγούδια που ξεσηκώνουν. Ο κόσμος τραγουδά από την αρχή μέχρι το τέλος και δημιουργείται ένα μοναδικό πάρτι!».

Θα έλεγε κανείς ότι η Καβάλα είναι μία πόλη που σας μοιάζει, καθώς κουβαλά το αποτύπωμα της Ανατολής και της Δύσης επάνω της.

«Σίγουρα μου μοιάζει γιατί είμαι ένα δυνατό κράμα από Ελλάδα, Μικρά Ασία και Αίγυπτο. Καταλαβαίνετε λοιπόν το DNA μου τι κουβαλάει μέσα του».

Αλήθεια, ποια είναι η πιο γλυκιά, αλλά και η πιο πικρή ανάμνηση που φέρετε από τη γενέτειρά σας, την Αλεξάνδρεια;

«Η πιο πικρή ανάμνηση ήταν ο ξεριζωμός της οικογένειάς μου από την Αλεξάνδρεια και η πιο γλυκιά και συγκινητική στιγμή ήρθε τον Οκτώβριο του 2022, όταν με προσκάλεσαν στο 38o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αλεξάνδρειας για τις χώρες της Μεσογείου προκειμένου να μου απονείμουν ένα βραβείο για τη συνολική προσφορά μου στον πολιτισμό της Ελλάδος. Είχα προετοιμάσει πολύ καλά το τι θα πω, αλλά όταν ανέβηκα στη σκηνή με πλημμύρισαν δάκρυα, οι αναμνήσεις με κατέκλυσαν και η συναισθηματική φόρτιση ήταν τόσο έντονη που μου «πήρε» τη φωνή. Το μόνο που μπόρεσα να πω ήταν «Αλεξάνδρεια, σ’ αγαπώ» στα αραβικά. Μέσα από την κατάμεστη αίθουσα μου απάντησαν «και η Αλεξάνδρεια σ’ αγαπάει». Το βραβείο το αφιέρωσα στους γονείς μου. Τι πολυδιάστατο συναίσθημα, τι συγκλονιστικά παιχνίδια μου παίζει η ζωή…».

«Είμαι ένα δυνατό κράμα από Ελλάδα, Μικρά Ασία και Αίγυπτο. Καταλαβαίνετε λοιπόν το DNA μου τι κουβαλάει μέσα του»

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σας τραγούδι «Θα σ’ το λέω», μία διασκευή του κλασικού «Bamboléo» των Gipsy Kings.

«Το είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό και πάντα ήθελα να το κάνω στα ελληνικά. Ο πιο ικανός να αποδώσει την ψυχολογία αυτού του τραγουδιού ήταν ο στιχουργός Γιώργος Παυριανός. Τον παίδεψε τρεις μήνες και τελικά ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Η παραγωγός μου, η Τώνια Δραγούνη, ξεπέρασε όλα τα διαδικαστικά και βρεθήκαμε με τον βασιλιά των Gipsy Kings, τον Νίκολας Ρέγες, μαζί στο στούντιο, όπου έγινε μια ηχογράφηση στην οποία όλοι χόρευαν. Υπέροχη στιγμή ήταν όταν ο Νίκολας με την τόσο συναισθηματική του χροιά τραγούδησε και ελληνικά! Εκεί απλά απογειωθήκαμε. Η μουσική μάς ένωσε περίτρανα!».

Ποια είναι η σχέση σας με τα social media; Φοβάστε την «ανθρωποφαγία» τους, την οποία βιώσατε και εσείς στο πετσί σας, έπειτα από εκείνη την συναυλία σας επάνω στο φορτηγό την περίοδο της Covid-19;

«Η σχέση μου με τα social media είναι υγιής. Οπως βλέπετε έχετε απέναντί σας μια γυναίκα που δεν φοβάται. Δεν φοβάμαι να κάνω αυτό που λέει η ψυχή μου, η καρδιά μου. H «κινητή» αυτή συναυλία ήταν μια σκέψη αλληλεγγύης, αγάπης, μια βαθιά επιθυμία χωρίς καμία πολιτική χροιά. Ηταν το δικό μου προσωπικό ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, στα νοσοκομεία, στους γιατρούς, στους νοσηλευτές, στους συμπολίτες μου που άντεξαν και αντέχουν. Συναισθήματα μεγατόνων πέταξαν και μας αγκάλιασαν από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα στις γειτονιές της Αθήνας. Οσο για τους «ανθρωποφάγους» δεν με αγγίζουν, όπως βλέπετε είμαι αρτιμελής και τελικά όλα αναχαιτίστηκαν από τη συγκλονιστική αγάπη του κόσμου. Είμαι άνθρωπος δίκαιος, δημοκρατικός και πιστεύω στην ελευθερία του λόγου. Ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει. Δεν αφαιρείται αυτό το δικαίωμα».

Κάνετε αφωνία, προσέχετε πάντα μην κρυώσετε πριν από μία συναυλία, είστε πειθαρχημένη. Την ίδια στιγμή μπορεί να κάνετε πτήση με παραπέντε. Δύο άνθρωποι κατοικούν στο ίδιο σώμα, λοιπόν;

«Οπως το είπατε «δύο άνθρωποι κατοικούν στο ίδιο σώμα». Eίναι απολύτως αληθές».

Ποιο είναι το πιο παράτολμο πράγμα που έχετε κάνει στη ζωή σας;

«Μία βαθιά κατάδυση στον Ινδικό Ωκεανό. Βρέθηκα σε κοντινή απόσταση με έναν καρχαρία και παρόλο που ήθελα πολύ να τον φωτογραφίσω απομακρύνθηκα. Ευτυχώς που και ο ίδιος αποφάσισε ότι δεν τον ενδιέφερα και έφυγε!».

Το φαινόμενο της trap πώς το βλέπετε σήμερα;

«Τrap, όπως παγίδα. Με βρίσκει παγερά αδιάφορη. Δεν μου αρέσει ο υποβιβασμός της γυναίκας και η απενοχοποίηση των βιασμών, απεχθάνομαι τους καβγάδες, δεν μου αρέσει καθόλου η στιχουργική τους και κυρίως η θεματολογία τους: μισογυνισμός, βία, ομοφοβία, ναρκωτικά, εύκολo χρήμα. Σε μία εποχή που ακόμα γίνεται μεγάλος αγώνας για τα δικαιώματα της γυναίκας, για την εξάλειψη του μπούλινγκ, για την ελευθερία των ερωτικών προτιμήσεων και τόσα άλλα, αυτά που πρεσβεύουν έρχονται σε πλήρη αντίθεση. Σίγουρα η τραπ δεν θέλει να αλλάξει τον κόσμο, τον θέλει όσο γίνεται χειρότερο. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις, αλλά μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Σίγουρα δεν είναι αντανάκλαση της κοινωνίας που ζούμε, για αυτό πρέπει άμεσα να βρεθεί μία λύση».

Είστε ακμαία, φωτεινή. Αναρωτιέμαι εάν ποτέ έχετε σκεφτεί εκείνη τη μακρινή στιγμή που ενδεχομένως θα αισθανθείτε ότι η φωνή σας δεν θα είναι πλέον αυτή που είναι σήμερα. Θα μπορέσετε να πείτε «αντίο» στο τραγούδι;

(Χαμογελά) «Κρατώ τις τρεις πρώτες λέξεις σας. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε σε έναν μακρινό Ιούλιο σε είκοσι χρόνια».

«Εξω καρδιά»: Στις 25 Ιουλίου στην Καβάλα, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Cosmopolis.