Η Χρυσή Αυγή στο εδώλιο του κατηγορουμένου

Τι παραπάνω θα μπορούσε να προσθέσει στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας» εφόσον προηγείται το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» γυρισμένο πριν από πέντε χρόνια και μάλιστα από την ίδια σκηνοθέτρια, την Ανζελίκ Κουρούνη; «Στην πρώτη ταινία στόχος μου ήταν να καταλάβω πώς το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή» μπόρεσε να γεννηθεί στην Ελλάδα η οποία έχει τόσο πολύ ταλαιπωρηθεί από τον φασισμό – χώρια από την επταετία της χούντας. Πώς μισό εκατομμύριο Ελλήνων ψήφισε ένα τέτοιο ναζιστικό μόρφωμα; Με το «Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας» θέλησα να εξερευνήσω τη μορφή αντίστασης που θα μπορούσε να γίνει μπροστά σε τέτοια μορφώματα στο πλαίσιο μιας δημοκρατίας. Γιατί όταν βρίσκεσαι υπό κατοχή, όλα τα μέσα αντίστασης είναι καλά. Στη δημοκρατική Ευρώπη που βρισκόμαστε, στην οποία οι ελευθερίες, τουλάχιστον οι οικονομικές, όλο και λιγοστεύουν, δεν μπορείς να μένεις με τα χέρια δεμένα μπροστά στην ανάπτυξη ναζιστικών μορφωμάτων».

Η απάντηση στο ερώτημα είναι ο ίδιος ο νόμος, πράγμα που η ταινία της Κουρούνη προβάλλει αποκαλύπτοντας την εσωτερική λειτουργία της Χρυσής Αυγής μέσα από τα αναγνωστέα της δίκης. Κέντρο βάρους της ταινίας είναι το πρόσωπο της Μάγδας Φύσσα, μητέρας του Παύλου Φύσσα, η δολοφονία του οποίου άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και υποχρέωσε την ελληνική κοινωνία να ξεκινήσει μια δικαστική μάχη εναντίον της Χρυσής Αυγής. Η ταινία κάνει μια καταγραφή όλων των λεπτομερειών της δίκης που όχι απλώς είναι μοναδική στην ιστορία, αλλά με το αποτέλεσμά της, την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, κατάφερε να επηρεάσει και άλλες χώρες. «Κατά κάποιον τρόπο, η δεύτερη ταινία είναι μια αναπόφευκτη συνέχεια της πρώτης γιατί δείχνει όλη την πάλη που έγινε σε αυτή τη δίκη» είπε η σκηνοθέτρια που ενώ η δίκη βρισκόταν σε εξέλιξη, πήρε συνεντεύξεις από όλους τους δικηγόρους της Πολιτικής Αγωγής, της συνηγόρου υπεράσπισης της ΧΑ, όπως και μητέρας του Π. Φύσσα. Αν και η Κουρούνη μιλά με πάθος κατά του ναζισμού και του φασισμού, δεν θεωρεί ότι το ντοκιμαντέρ της είναι «στρατευμένο», αλλά πέρα για πέρα δημοσιογραφικό. Εξάλλου η ίδια είναι δημοσιογράφος και έχει δημιουργήσει παραπάνω από 40 ντοκιμαντέρ καταγράφοντας δεκάδες ζητήματα σε κάθε γωνιά του πλανήτη.