Ο Ηλίας Καρελλάς ήταν τριών ή τεσσάρων ετών όταν είδε την πρώτη του παράσταση Καραγκιόζη στο θεατράκι του Χαρίδημου, στην Πλάκα. Αργότερα γνώρισε όλους τους σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες: ανάμεσά τους τον Ευγένιο Σπαθάρη αλλά και τον Θανάση Σπυρόπουλο, ο οποίος είναι και ο δάσκαλός του. Σιγά-σιγά άρχισε να κάνει το παιχνίδι επάγγελμα. Δίνει παραστάσεις από 15-16 ετών, όταν ήταν ακόμη μαθητής. «Το έκανα παράλληλα με το σχολείο και με τις σπουδές μου στη Σχολή Σταυράκου. Με πατέρα δικηγόρο και μητέρα καθηγήτρια έπρεπε κι εγώ να κάνω κάτι σε επίπεδο σπουδών. Ωστόσο από την εφηβεία μου είχα αποφασίσει ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά με το θέατρο σκιών. Υπήρξε μια μικρή ενθάρρυνση από το σπίτι, μου αγόρασαν φιγούρες κ.λπ., αλλά η αλήθεια είναι ότι στην αρχή η μητέρα μου – γιατί τον πατέρα μου τον έχω χάσει νωρίς – ήταν κάπως επιφυλακτική… Τώρα το θέατρο σκιών και γενικότερα ό,τι έχει να κάνει με την παράδοση μπορώ να πω πως γνωρίζει κάποια άνθηση αλλά στο παρελθόν ήταν παρεξηγημένο είδος» λέει ο 38χρονος σήμερα σκιοπαίχτης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μεγάλη επιτυχία τόσο στο παιδικό όσο και στο ενήλικο κοινό.
«Πραγματικά, τρέχω και δεν φτάνω» σχολιάζει μιλώντας για τις δραστηριότητες της εφετινής σεζόν. Εν προκειμένω επιστρέφει για έκτη συνεχή χρονιά στον κύκλο χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με την παράσταση «Τα Χριστούγεννα του Καραγκιόζη στη Χαβάη», μια μουσική κωμωδία σκιών με άρωμα… καλοκαιριού που παίζεται ως τις 30/12. Παράλληλα, από την 1η Νοεμβρίου «τρέχει» η παράσταση-εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Το σπίτι του Καραγκιόζη» στο ειδικά διαμορφωμένο στέκι που δημιούργησε το Μέγαρο για το θέατρο σκιών: έναν χώρο 300 τ.μ στο φουαγέ του ισογείου όπου ζωντανεύει τρισδιάστατα το εσωτερικό του σπιτιού του αγαπημένου ήρωα προσφέροντας τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους να ανακαλύψουν μυστικά κρυμμένα στα βάθη των αιώνων μέσα από διαδραστικά παιχνίδια και σπάνιες συλλεκτικές φιγούρες του θεάτρου σκιών απ’ όλον τον κόσμο. Στο τέλος της διαδρομής, ο Ηλίας Καρελλάς στήνει το λευκό πανί του στην αυλή του σπιτιού του θρυλικού ήρωα και καλεί το κοινό στην παράσταση «Ο Καραγκιόζης μαέστρος», ένα πολυθέαμα με γιγαντοφιγούρες και ζωντανή παραδοσιακή μουσική. Στην παιδική σκηνή του θεάτρου Κάππα, τέλος, ο σκιοπαίχτης παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά την παράσταση «Το αγόρι με τη βαλίτσα»: το έργο του Μάικ Κένι που επιχειρεί να ευαισθητοποιήσει σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα, με τρόπο συγκινητικό αλλά και συχνά διασκεδαστικό. Εν προκειμένω ο Ηλίας Καρελλάς δημιουργεί ένα θέαμα με κύριους άξονες το θέατρο σκιών και τη ζωντανή μουσική…
Ενα θέαμα μαγικό
«Η σκιά είναι κάτι μαγικό» εκτιμά ο ίδιος. «Βλέπω τη γοητεία που ασκεί στα σημερινά παιδιά, τα οποία έχουν σαφώς περισσότερες προσλαμβάνουσες και είναι τόσο εξοικειωμένα με την τεχνολογία… Προσωπικά, μια παράμετρος που με γοήτευε από παιδί στον Καραγκιόζη είναι το γεγονός ότι ένας άνθρωπος μπορεί να υποστηρίξει ολόκληρη την παράσταση, είναι κατά κάποιον τρόπο one man show. Βλέπω λοιπόν ότι και σήμερα το στοιχείο αυτό συγκινεί τα παιδιά που αισθάνονται πως μπορούν να το κάνουν μόνα τους. Στον μικρόκοσμο των σκιών μπορεί κανείς να μεταφέρει ό,τι συμβαίνει σήμερα στην κοινωνία που ζούμε. Το θέατρο σκιών είναι μια μικρή κοινωνία. Ολους τους ήρωες τους συναντάμε μέχρι σήμερα. Ο Καραγκιόζης, για παράδειγμα, είναι ο κλασικός Ελληνας που θα τραγουδήσει το μεράκι του, θα νοιαστεί για τα παιδιά του… Ο Χατζηαβάτης είναι πιο διαπλεκόμενος. Το θέατρο σκιών είναι μια επιθεώρηση τουλάχιστον για το ενήλικο κοινό. Για τα παιδιά βέβαια είναι πολύ περισσότερα. Είναι ένα πολυπαιχνίδι».
Αναφερόμενος ειδικότερα στους μικρούς θεατές ο Ηλίας Καρελλάς λέει πως το θέατρο σκιών ενθαρρύνει τη φαντασία. Το παιδί μπορεί να φτιάξει δικά του κείμενα, δικές του φιγούρες, να στήσει, με μια λέξη, τη δική του παράσταση, χρησιμοποιώντας μάλιστα πολλά και διαφορετικά μέσα έκφρασης. «Αυτό τούς προσφέρει μια σπουδαία διέξοδο κατά τη γνώμη μου. Είναι η έκτη χρονιά που παίζουμε χριστουγεννιάτικη παράσταση στο Μέγαρο και τα εισιτήρια έχουν γίνει κυριολεκτικά ανάρπαστα. Από την αρχή είχαμε μεγάλη επιτυχία».
1.500 φιγούρες
Εξηγεί πως ο τρόπος με τον οποίο στήνει ο ίδιος τις παραστάσεις του με τη συνδρομή ζωντανής μουσικής – εν προκειμένω στη χριστουγεννιάτικη παράσταση συμμετέχει το συγκρότημα Burger Project, ενώ στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς – δημιουργεί έναν ευρύτερο συνδυασμό, ικανό να απευθυνθεί σε αντιστοίχως ευρύτερο κοινό. Διαθέτει μια μεγάλη συλλογή με 1.500 φιγούρες από διάφορους καραγκιοζοπαίχτες. Εν τούτοις, τις φιγούρες για τις παραστάσεις του τις φτιάχνει ο ίδιος: από χαρτόνι, δέρμα ή πλαστικό. Οπως λέει, καθεμιά από αυτές μπορεί να του κοστίσει σε χρόνο από μία ημέρα ως μία ολόκληρη εβδομάδα. Λέει πως ήδη αναζητεί θέματα για τις επόμενες δουλειές του. Τι τον εμπνέει άραγε για μια καινούργια παράσταση; «Η επικαιρότητα» απαντά. «Δεν θα έκανα μια παράσταση με τίτλο «Ο Καραγκιόζης στο Survivor ή στο Ελλάδα έχεις ταλέντο», για να χρησιμοποιήσω κάποια από τα σημερινά ριάλιτι, αλλά σαφώς η κοινωνία με εμπνέει. Επίσης, οτιδήποτε απασχολεί τα παιδιά, ενώ ένας σημαντικός άξονας είναι η μουσική. Μου αρέσει το καινούργιο και το διαφορετικό».
Η τεχνολογία άραγε, αναπόσπαστο πλέον στοιχείο της ζωής μας, θα μπορούσε να ταιριάζει στον Καραγκιόζη; «Ναι, κι εγώ ο ίδιος το έχω τολμήσει με βιντεοπροβολές σε παραστάσεις» λέει ο σκιοπαίχτης. «Γενικά θεωρώ πως κάθε μορφή θεάματος θα πρέπει να αφουγκράζεται την εποχή της. Αυτό έκαναν άλλωστε όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες του θεάτρου σκιών και τους βοήθησε να εξελιχθούν».
