Tην τελευταία φορά που βρέθηκε στην Οία ήταν πριν από έναν χρόνο στα τέλη Οκτώβρη και ο καιρός ήταν ό,τι έπρεπε για βόλτες. Τρόπος του λέγειν δηλαδή, γιατί ήταν σχεδόν αδύνατον να περπατήσεις στα σοκάκια ανάμεσα στις ορδές των τουριστών και των εξωτικών νεονύμφων που αγωνιούσαν να αποσπάσουν μια εσάνς από ηλιοβασίλεμα με τη φωτογραφική μηχανή τους. Η Πάμελα Μπράουν, ωστόσο, έχει το προνόμιο να έχει δει το νησί υπό ένα άλλο «φως», ανόθευτο από τη μαζική επέλαση των περιστασιακών επισκεπτών της. Την εμπειρία της τη μοιράζεται με το κοινό μέσα από την έκθεση «Οία – Πορτρέτο ενός χωριού 1977-1979» στην Image Gallery (Λεωφ. Βασιλίσσης Αμαλίας 36), όπου παρουσιάζει γύρω στις 65 φωτογραφίες από ένα νησί αγνώριστο, λες και είναι βγαλμένο από μια χρονοκάψουλα. Φωτογραφίες που μοιάζουν να τραβήχτηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα και όχι πριν από σαράντα χρόνια, όταν ξεκινάει δηλαδή και η γνωριμία της Αυστραλής Πάμελα Μπράουν με την Ελλάδα.
Το ξεκίνημα από τη Μελβούρνη
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
