Μια έκθεση με τίτλο «Εξαιρέσεις: Οψεις του εξπρεσιονισμού στην Ελλάδα» το δίχως άλλο θα έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Γιώργο Μπουζιάνη (1885-1959). Τα έργα που παρουσιάζονται στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων στο Μεταξουργείο σκιαγραφούν ωστόσο την παρουσία καλλιτεχνών οι οποίοι είτε δεν έτυχαν της ίδιας εκτίμησης με τον σημαντικό έλληνα δημιουργό είτε ακολούθησαν μια πορεία ζωής που τους οδήγησε αναπόφευκτα στην καλλιτεχνική λήθη. Παρ’ όλα αυτά πρόλαβαν να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στο ακαδημαϊκό κλίμα που επικρατούσε στην ελληνική τέχνη τον 20ό αιώνα και να διατηρήσουν μια ιδιοσυγκρασιακή γραμμή έκφρασης σε σχέση με τις νεωτερικές τάσεις της Γενιάς του ’30. Γιατί υπήρξαν εκφραστές όψεων του εξπρεσιονισμού, ενός καλλιτεχνικού ρεύματος που θεωρείται «γερμανικό», αν και, όπως λέει ο επιμελητής της έκθεσης και καλλιτεχνικός σύμβουλος του ΟΠΑΝΔΑ, Ντένης Ζαχαρόπουλος, «πρόκειται για ένα πιο εκφραστικό ιδίωμα που δεν περιορίζεται μόνο να χρησιμοποιεί τα χρώματα και τα μοτίβα του ιμπρεσιονισμού ή του φωβισμού αλλά αποτυπώνει μια εσωτερικότητα». Απ’ ό,τι φαίνεται στην έκθεση, όπου πολλά έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά, ο Μπουζιάνης δεν ήταν ο μόνος εκφραστής αυτού του καλλιτεχνικού ρεύματος, αλλά και ο Γιώργος Οικονομίδης (1891-1958) και οι Μιχάλης Οικονόμου (1888-1933) και Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης (1881-1955).
«Στην Ελλάδα λέμε ότι ο Μπουζιάνης είναι ο εξπρεσιονιστής και ξεχνάμε τον Γιώργο Οικονομίδη γιατί τη χαρακτική την αφήνουμε απέξω. Κι όμως, και οι δύο καλλιτέχνες βρίσκονται στη Γερμανία την ίδια περίπου περίοδο και είναι οι μόνοι Ελληνες που αποκτούν άμεση σχέση με τις ομάδες του εξπρεσιονισμού, όπως και ο Οικονόμου με τον Τριανταφυλλίδη στη Γαλλία αντίστοιχα. Ολοι τους θα επηρεάσουν έναν κύκλο νεότερων καλλιτεχνών οι οποίοι θα οδηγήσουν την τέχνη, και μέσα από τους δικούς τους μαθητές, σε πιο εκφραστικές όψεις της ζωγραφικής. Αν τους βάλεις τον έναν δίπλα στον άλλο, όπως συμβαίνει σε αυτή την έκθεση, βλέπεις πόσο μακριά είναι από τον ακαδημαϊσμό της εποχής τους. Αυτό που τους ενώνει δεν είναι το ύφος τους, αλλά η στάση ζωής τους, ένα βασικό στοιχείο όσον αφορά τις όψεις του εξπρεσιονισμού εν γένει» σχολιάζει ο Ζαχαρόπουλος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
