Εχουμε πολλά ωραία να περιμένουμε από το νέο έτος. Για παράδειγμα, στις 10 Φεβρουαρίου θα έχουμε τη χαρά να δούμε στη σκηνή του Θεάτρου Παλλάς την κουβανή μουσικό Ανα Κάρλα Μάζα.
Η πολυσχιδής καλλιτέχνιδα – τσελίστρια, τραγουδίστρια, παραγωγός και συνθέτρια – μεγάλωσε στην Αβάνα και μόλις τελείωσε το σχολείο αποφάσισε να μετακομίσει στη Γαλλία και να κάνει μουσικές σκουδές στη γαλλική πρωτεύουσα, η οποία έχει αποτελέσει και το ορμητήριό της για να κατακτήσει την Ευρώπη με τη μαγευτική της παρουσία, το φλογερό ταμπεραμέντο της και την ικανότητά της να συνδυάζει αρμονικά τις τζαζ, κλασικές και λατινοαμερικάνικες επιρροές της.
Το τελευταίο της άλμπουμ, «Caribe», κυκλοφόρησε το 2023 και αποτελεί φόρο τιμής στις ρίζες της, στους ρυθμούς της κούμπια, της σάμπα και της ρούμπα, στη χαρά και στην ελευθερία. Λίγο πριν από την πολυαναμενόμενη συναυλία της μας μίλησε για την Ελλάδα, τη μουσική βιομηχανία και τη δύναμη της γυναικείας δημιουργίας.
Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε την Ελλάδα;
«Ναι, είναι η πρώτη μου φορά και ανυπομονώ να ανακαλύψω αυτή τη μαγική χώρα. Η Ελλάδα πάντα με γοήτευε λόγω της πλούσιας ιστορίας και του πολιτισμού της. Νιώθω πως η κουλτούρα της Ελλάδας έχει πολλά κοινά με τη λατινοαμερικανική: η αγάπη για τη μουσική, το φαγητό και το μοίρασμα είναι βασικές αξίες και στις δύο κουλτούρες. Οι Ελληνες ξέρουν να ζουν τη στιγμή, να χαίρονται το τώρα και να δημιουργούν δεσμούς, όπως ακριβώς συμβαίνει στην Κούβα. Το να παίξω μουσική στην Ελλάδα είναι σαν να πραγματοποιώ ένα όνειρο που είχα από μικρή».
Γνωρίζετε έλληνες καλλιτέχνες ή μουσικούς;
«Ναι, φυσικά! Θαυμάζω τη Νάνα Μούσχουρη, μια φωνή που αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων παγκοσμίως, αλλά και τον Μίκη Θεοδωράκη, έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες όλων των εποχών. Δεν μπορώ να παραλείψω τη Μαρία Κάλλας, τη θρυλική ντίβα της όπερας, και τον Γιώργο Νταλάρα που φέρνει την ελληνική μουσική στα πέρατα του κόσμου. Η ελληνική μουσική έχει μια βαθιά ψυχή που με συγκινεί. Ισως ετοιμάσω μια μικρή έκπληξη για το κοινό με ένα ελληνικό τραγούδι. Θα δείτε!».
Τι θα παρουσιάσετε στο ελληνικό κοινό;
«Η συναυλία θα είναι βασισμένη στο τελευταίο μου άλμπουμ, με τίτλο «Caribe», που είναι μια μουσική περιπλάνηση στην Καραϊβική και τη Λατινική Αμερική. Θα ακούσετε κλασική μουσική μπλεγμένη με λάτιν, τζαζ και ποπ στοιχεία. Παίζοντας μόνη μου στη σκηνή με το τσέλο μου και τη φωνή μου, θέλω να δημιουργήσω μια συναισθηματική εμπειρία.
Θα ταξιδέψουμε στην Αργεντινή με τάνγκο, στην Κολομβία με κούμπια και φυσικά στην Κούβα με τους έντονους ρυθμούς της παραδοσιακής μουσικής. Το «Caribe«είναι ένας φόρος τιμής στις ρίζες μου και στη μουσική που με μεγάλωσε. Θέλω το κοινό να αισθανθεί τη χαρά και την ενέργεια που φέρνω μαζί μου από την Καραϊβική».
Πιστεύετε ότι οι γυναίκες έχουν πλέον περισσότερες ευκαιρίες στη μουσική βιομηχανία;
«Εχουν γίνει βήματα προόδου, αλλά η ανισότητα παραμένει. Σκεφτείτε ότι μόνο το 2% των παραγωγών μουσικής είναι γυναίκες! Στα φεστιβάλ ζωντανής μουσικής, οι γυναικείες συμμετοχές δεν ξεπερνούν το 20%. Στην Κούβα, οι γυναίκες είναι συνήθως τραγουδίστριες και σπάνια συνθέτριες ή παραγωγοί. Πρέπει να διεκδικήσουμε νέους ρόλους, να γίνουμε οι δημιουργοί και οι ηγέτιδες της μουσικής βιομηχανίας. Η μουσική είναι χώρος έκφρασης, και οι γυναίκες έχουμε πολλά να πούμε και να αλλάξουμε».
Εχετε κάνει κι ένα masterclass με τίτλο «Finding your voice in latin jazz» το οποίο απευθύνεται σε νέους καλλιτέχνες. Ποιο είναι το μήνυμά σας προς εκείνους;
«Το σημαντικότερο για έναν καλλιτέχνη είναι να βρει τη δική του φωνή. Οταν ακούς τη Νίνα Σιμόν ή τον Μάιλς Ντέιβις, τους αναγνωρίζεις αμέσως. Αυτό είναι το κλειδί: να τιμήσεις τις ρίζες σου και τις επιρροές σου αλλά να δημιουργήσεις κάτι μοναδικό. Μέσα από τα masterclasses, βοηθάω νέους μουσικούς να ξεπεράσουν τους φόβους τους και να βρουν την προσωπική τους ταυτότητα. Ο Χέρμπι Χάνκοκ και η UNESCO με τίμησαν καλώντας με να πραγματοποιήσω αυτό το σεμινάριο, κάτι που με γέμισε υπερηφάνεια και ευθύνη».
Εσείς πότε νιώσατε ότι βρήκατε τη δική σας καλλιτεχνική φωνή;
«Πρόκειται για μια ατέρμονη, συνεχή διαδικασία. Για μένα, το τσέλο είναι η φωνή μου. Πέρασα χρόνια σπουδάζοντας, παίζοντας μουσική άλλων συνθετών, αλλά όταν ξεκίνησα να γράφω τη δική μου μουσική, κατάλαβα ποια είμαι καλλιτεχνικά. Η μουσική μου είναι γεμάτη συναισθήματα: χαρά, αγάπη, νοσταλγία, ανθεκτικότητα. Μέσα από τις νότες, μοιράζομαι την ιστορία μου και τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο».
Εχετε συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες. Αν σας έλεγα όμως ότι μπορείτε να δουλέψετε με οποιονδήποτε, από οποιαδήποτε εποχή, ποιον θα επιλέγατε;
«Θα διάλεγα τον Αστορ Πιατσόλα. Η μουσική του είναι ένας υπέροχος συνδυασμός τάνγκο και κλασικής μουσικής. Τον τίμησα γράφοντας ένα νέο κομμάτι για τσέλο, καθώς συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχαν πολλές συνθέσεις για αυτό το όργανο από γυναίκες δημιουργούς. Ηθελα να αφήσω μια παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές».
Σας λείπει η Κούβα;
«Η Κούβα είναι η καρδιά και η ψυχή μου. Την κουβαλώ πάντα μέσα μου, σε κάθε συναυλία, σε κάθε τραγούδι. Οπου κι αν βρίσκομαι, η Κούβα είναι μαζί μου».
Ποιες καλλιτέχνιδες θαυμάζετε σήμερα;
«Θαυμάζω γυναίκες όπως η Karol G και η Σακίρα. Γράφουν τη δική τους μουσική, συμμετέχουν στην παραγωγή και αλλάζουν τη βιομηχανία. Επίσης, η Τέιλορ Σουίφτ είναι ένα σύμβολο δύναμης. Με το να ηχογραφήσει ξανά τα τραγούδια της προκειμένου να έχει τον έλεγχο της πνευματικής της ιδιοκτησίας έδωσε ένα μάθημα σε όλους μας για τη σημασία τού να μας ανήκει η δουλειά μας».
