Ενώ στο είδος του ντοκιμαντέρ μια τοποθεσία είναι πολλές φορές το ίδιο το θέμα της ταινίας, στον κινηματογράφο μυθοπλασίας ο σκηνικός χώρος στον οποίο μια ιστορία τοποθετείται, ενώ με μια πρώτη ματιά είναι απλώς το φόντο της ιστορίας, μπορεί τελικά να παίξει σημαντικό ρόλο – ισάξιο ακόμα και με εκείνο των ηθοποιών. Οταν μάλιστα το σκηνικό είναι αυθεντικό (και όχι στούντιο), το μάτι του θεατή μπορεί να ταξιδέψει «μέσα» του με τρόπο ενίοτε σχεδόν μαγικό. Είναι άλλωστε γνωστό ότι χάρη στην όμορφη (και όχι απαραιτήτως τουριστική) αποτύπωση κάποιων τοποθεσιών στο σινεμά, οι τοποθεσίες αυτές κέρδισαν την καλύτερη διαφήμιση. Ενα κλασικό παράδειγμα είναι της Σκοπέλου στο «Mamma Mia!». Eνα πιο πρόσφατο, η παραλία Χιλιαδού της Εύβοιας όπου γυρίστηκε ένα σημαντικό μέρος της υποψήφιας για τρία Οσκαρ ταινίας «Το τρίγωνο της θλίψης» του Ρούμπεν Οστλουντ. Η ιταλοβελγική συμπαραγωγή «Τα οκτώ βουνά» (Le otto montagne), που θα αρχίσει να προβάλλεται στις αίθουσες από την Πέμπτη 30 Μαρτίου, ανήκει επίσης στις ταινίες που σε κερδίζουν και χάρη στο φυσικό τους τοπίο. Ακριβώς λόγω του σκηνικού φόντου της ήταν επίσης μία από τις ταινίες που άρεσαν σε πολύ κόσμο προκαλώντας συζητήσεις στο τελευταίο Φεστιβάλ των Καννών τον περασμένο Μάιο, όπου συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα της διοργάνωσης και τελικά βραβεύτηκε με το βραβείο της επιτροπής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
