Το ραντεβού μας δίνεται στο Θέατρο Τέχνης. Η πρόβα έχει μόλις τελειώσει. Η Ιόλη Ανδρεάδη μαζεύει τις σημειώσεις της. Είναι η τρίτη φορά που καταπιάνεται με το βασανισμένο πέρασμα στη ζωή και την τέχνη του μεγάλου καλλιτέχνη του σύγχρονου θεάτρου Αντονέν Αρτό. Είχαν προηγηθεί οι παραστάσεις «Αρτό / Βαν Γκογκ, avec un pistolet» στο θέατρο Σημείο το 2015 και «Οικογένεια Τσέντσι» στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης έναν χρόνο αργότερα. Σήμερα ολοκληρώνει την τριλογία της πάνω στο έργο του σκηνοθετώντας την παράσταση «ΚΟΚΚΑΛΟ», υπογράφοντας το έργο μαζί με τον Αρη Ασπρούλη. Ο Αρτό άλλωστε αποτέλεσε και το θέμα της μεταδιδακτορικής της διατριβής. Ποια είναι τα στοιχεία αυτά που την έλκουν σε εκείνον; «Η βασανισμένη του υγεία και η ασυμβίβαστη προσωπικότητά του. Ο βαθύς και ματαιωμένος του έρωτας για την ηθοποιό Γενίκα Αθανασίου. Τα συγκλονιστικά διαυγή κείμενά του και ασφαλώς η θέση του για το σύγχρονο θέατρο. Ο Αρτό οραματιζόταν ένα θέατρο καθοριστικό για τη ζωή όσων συμμετέχουν σε αυτό. Δημιουργών, ηθοποιών και θεατών. Πίστευε ότι οι παραστάσεις οφείλουν να διεισδύουν στη συνείδηση των ανθρώπων και να γίνονται θεραπευτικές. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό το έβρισκε ανώφελο, υποκριτικό και ύποπτο» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
