Στο έργο «Spread» (2021) ο Νικόλας Βεντουράκης είχε βιντεοσκοπήσει τον υπερήλικα παππού του καθώς πραγματοποιούσε το καθημερινό του τελετουργικό. Τίποτα ιδιαίτερο, απλώς η προετοιμασία για το πρωινό του, η επάλειψη του ψωμιού με βούτυρο και μέλι, που όμως για τον 96χρονο άνδρα απαιτούσε όλη την αφοσίωση και επιμέλεια που μπορούσε να διαθέσει μέσα από κινήσεις άψογα ζυγιασμένες, βασανιστικά μεθοδικές. Τόσο ώστε να χρειάζονται είκοσι τέσσερα ολόκληρα λεπτά για την ολοκλήρωση του πιο σημαντικού γεύματος της ημέρας, ο ίδιος χρόνος που απαιτούσε με τον δικό του τρόπο και ο εγγονός από τον θεατή παρουσιάζοντας αυτή την τετριμμένη σκηνή σε όλη της την επιμηκυμένη διάρκεια. Τρομακτικό εκ πρώτης όψεως αν αναλογιστεί κανείς ότι η ταχύτητα και δη στην κατανάλωση εικόνων καθιστά ακόμα και ανυπόφορη την προοπτική. Κι όμως, αυτή η αργόσυρτη, υπνωτιστική ιεροτελεστία σε παρέσυρε δίχως να το καταλάβεις να ανακαλύψεις την ομορφιά της αρμονίας στο τετριμμένο. Ή απλώς την ελευθερία που προσφέρει η ίδια τη διαστολή του χρόνου όταν καταφέρνεις να αντισταθείς στην παρόρμηση να την προσπεράσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
