Πριν από οκτώ χρόνια, με την ταινία «Django ο τιμωρός» (ΗΠΑ, 2012, 165′) που μεταδίδεται το βράδυ του Σαββάτου 10 Οκτωβρίου από το Mega (22.40), ο Κουέντιν Ταραντίνο, το τρομερό παιδί του αμερικανικού κινηματογράφου της τελευταίας 30ετίας, υποκλίθηκε για πρώτη φορά σε ένα από τα πιο αγαπημένα του κινηματογραφικά είδη, το γουέστερν και δη το «σπαγγέτι» (ευρωπαϊκό). H ταινία του περιέχει ιδέες από το «Django» του Σέρτζιο Κορμπούτσι (και καμιά 20αριά ακόμη σπαγγέτι) μέχρι τον «Ταξιτζή» του Μάρτιν Σκορσέζε.
Και όμως, ο Ταραντίνο έχει κατορθώσει να ενώσει όλα τα «κλοπιμαία» σε ένα εντελώς δικό του φιλμ, το οποίο δεν χορταίνεις να βλέπεις ξανά και ξανά και ξανά. Στην ουσία πρόκειται για μια κλασική ιστορία εκδίκησης, με τον Τζέιμι Φοξ στον ρόλο του τίτλου, έναν βασανισμένο πρώην σκλάβο που με τη βοήθεια ενός ευρωπαίου κυνηγού επικηρυγμένων (Κρίστοφ Βαλτς – Οσκαρ Β’ ρόλου) προσπαθεί να πάρει το αίμα του πίσω εξολοθρεύοντας όλους όσοι έκαναν τη ζωή του μαρτύριο. Αλησμόνητος ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο στον ρόλο ενός μοχθηρού ρατσιστή, δίπλα στους Φοξ, Βαλτς και Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
