«Οι ταινίες μου δεν είναι φιλοσοφικά δοκίμια» συνήθιζε να λέει ο Φεντερίκο Φελίνι. «Για μένα το να δημιουργώ ταινίες και το να ονειρεύομαι είναι το ένα και το αυτό. Γιατί τα όνειρα γοητεύουν όσο μένουν στη σφαίρα του μυστηρίου, αν όμως πάει να τα εξηγήσει κανείς, αμέσως γίνονται ανιαρά». Αυτός ο τόσο επιδραστικός ιταλός σκηνοθέτης, ο κάτοχος τεσσάρων Οσκαρ διεθνούς ταινίας, ο καθοδηγητής σπουδαίων μορφών της ιταλικής υποκριτικής (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Τζουλιέτα Μασίνα – σύζυγός του από το 1943 ως τον θάνατό του το 1993 -, Κλαούντια Καρντινάλε, Αννα Μανιάνι, Αλμπέρτο Σόρντι κ.ά.) και συνεργάτης μεταξύ άλλων του συνθέτη Νίνο Ρότα, των σκηνοθετών Πιερ Πάολο Παζολίνι, Μικελάντζελο Αντονιόνι και Ρομπέρτο Ροσελίνι, όπως και των κορυφαίων παραγωγών της Τσινετσιτά, Κάρλο Πόντι και Ντίνο ντε Λαουρέντις, επανέρχεται αυτές τις μέρες στο προσκήνιο: χάρη στο αφιέρωμα που συνδιοργανώνουν με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, η πρεσβεία της Ιταλίας στην Ελλάδα και το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών.
Δεκαεπτά ταινίες του Φελίνι θα προβληθούν από τη Δευτέρα 11 ως την Τρίτη 19 Οκτωβρίου στη μεγάλη αίθουσα της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, μια προσπάθεια που υλοποιείται στο πλαίσιο της πολιτιστικής πρωτοβουλίας Tempo Forte και σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Λούτσε Τσινετσιτά. Ανάμεσα στις ταινίες που θα προβληθούν είναι οι «8 ½», «Γλυκιά ζωή», «La Strada», «Νύχτες της Καμπίρια», «Roma», «Σατυρικόν», «Amarcord», «Πρόβα ορχήστρας», «Ο λευκός σεΐχης» και «I Vitelloni», ενώ άνθρωποι του κινηματογραφικού χώρου και της λογοτεχνίας θα προλογίσουν την κάθε προβολή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
