φτωχότερο Το θέαμα

Είναι κάπως παράξενο που ο σκηνοθέτης Μπομπ Ράφελσον, ο οποίος πέθανε τo περασμένo Σάββατο σε ηλικία 89 ετών στο Ασπεν του Κολοράντο, είχε μια τόσο «ανισόρροπη» καριέρα. Ξεκίνησε στη δεκαετία του 1960 ως σεναριογράφος του «νέου αίματος» γράφοντας σενάρια για τη θεατρική σειρά της αμερικανικής τηλεόρασης «Plays of the Week». Στα μέσα της δεκαετίας, μαζί με τον Τζακ Νίκολσον – ο οποίος ανέπτυξε μια βαθιά σχέση επαγγελματικής φιλίας μαζί του – συνδημιούργησε το ποπ γκρουπ The Monkees και τη δημοφιλέστατη ομότιτλη σειρά (1966-1968), όπως και την ταινία «Head» στην οποία οι Monkees πρωταγωνιστούν. Παρ’ όλ’ αυτά, ο Ράφελσον δεν γύρισε τελικά πολλές ταινίες και διένυσε πολλά διαστήματα σιωπής μετά τα «Πέντε εύκολα κομμάτια» (1970), τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του και εκείνη που τον οδήγησε για μία και μοναδική φορά στα Οσκαρ (υποψήφιος ως παραγωγός της καθότι διεκδίκησε το καλύτερης ταινίας, αλλά και ως σεναριογράφος της). Τα «Πέντε εύκολα κομμάτια» ανέδειξαν σε μεγάλο σταρ τον Νίκολσον, που ως ηθοποιός έπαιξε σε πέντε ταινίες του Ράφελσον, συμπεριλαμβανομένου και του ερωτικού νουάρ «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές» (1981).

Χάρη κυρίως στη δραματική κωμωδία του Ρίτσαρντ Λέστερ «Μόργκαν, ο τρελός εραστής» (1966), το όνομα του βρετανού ηθοποιού Ντέιβιντ Χάτερσλι Γουόρνερ – που θα έκλεινε τα 81 στις 29 Ιουλίου αν δεν πέθαινε από καρκίνο την Κυριακή 24 του μηνός – συνδέθηκε με το κίνημα του βρετανικού Free Cinema. Στη δεκαετία του 1970 υποδύθηκε συχνά «προβληματικούς» χαρακτήρες όπως στα «Αδέσποτα σκυλιά» (1971) του Σαμ Πέκινπα, στην «Προφητεία» (1976) του Ρ. Λέστερ και στον «Ταξιδιώτη του χρόνου» (1979) του Νίκολας Μέγιερ (έπαιξε τον Τζακ Αντεροβγάλτη). Η ταινία τρόμου και φαντασίας «Η παρέα των λύκων» (1984) και το πρωτοποριακό φιλμ επιστημονικής φαντασίας «Τρον» (1982) ανήκουν στα cult της καριέρας του και ο «Τιτανικός» (1997) του Τζέιμς Κάμερον είναι αδιαμφισβήτητα η μεγαλύτερη επιτυχία του.