Θέατρο χωρίς θεατές γίνεται; Η νέα τάξη πραγμάτων, έτσι όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί, καθιστά τον χώρο του θεάτρου και των παραστατικών τεχνών, γενικότερα, βαθιά και μακροπρόθεσμα πληγωμένο. Κι όμως οι καλλιτέχνες, άνθρωποι με φαντασία και όνειρα, συνηθισμένοι στα δύσκολα, επιμένουν και περιμένουν. Αν και το βλέμμα μοιάζει να είναι στραμμένο στη χειμερινή σεζόν, το καλοκαίρι που βρίσκεται προ των πυλών πιέζει – ασφυκτικά.
Οι πρόσφατες ανακοινώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου ήρθαν να θυμίσουν ότι όλα είναι έτοιμα και την ίδια στιγμή ότι όλα είναι στον αέρα… Την περασμένη Δευτέρα, η Κατερίνα Ευαγγελάτου προχώρησε στη δημοσιοποίηση ενός πράγματι ενδιαφέροντος προγράμματος, με τη συμμετοχή ελλήνων και ξένων δημιουργών και παραγωγών. Η καλλιτεχνική διευθύντρια, έχοντας επίγνωση της κατάστασης, θέλησε ωστόσο να παρουσιάσει τη δουλειά που η ίδια με τους συνεργάτες της έκαναν όλους αυτούς τους μήνες. Ωστόσο, στο πρόγραμμα δεν υπάρχουν ημερομηνίες – και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Εν αναμονή των εξελίξεων, σε ελληνικό και παγκόσμιο επίπεδο, και με δεδομένη την αγωνία για την εξάπλωση του κορωνοϊού, διεθυντές, παραγωγοί, καλλιτέχνες αναζητούν διεξόδους και λύσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
