«Η μουσική αθέατη μέσα μας». Αυτόν τον τίτλο έχει δώσει ο Μίνως Μάτσας στη μεγάλη συναυλία που θα πραγματοποιήσει στο Ηρώδειο την προσεχή Πέμπτη, στις 28 Σεπτεμβρίου δηλαδή. Θα ακούσουμε ορχηστρικές συνθέσεις του από τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το θέατρο, καθώς και μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του. Συμμετέχει η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη. Τις ενορχηστρώσεις υπογράφουν τρεις διακεκριμένοι μουσικοί: ο Γιάννης Γκίκας, ο Αντώνης Σουσάμογλου και ο Λάζαρος Τσαβδαρίδης. Συμπράττουν επίσης οι σολίστ Χρήστος Ζερμπίνος στο ακορντεόν, Πάρις Περυσινάκης στην κρητική λύρα, Γιώργος Μάτσικας στο μπουζούκι, Τάκης Βασιλείου στα κρουστά, Ντίνος Χατζηιορδάνου στο ακορντεόν, ενώ ο ίδιος ο συνθέτης θα παίξει πιάνο. Θα τραγουδήσουν ο Γιώργος Νταλάρας, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, ο Κώστας Τριανταφυλλίδης και η Μυρτώ Βασιλείου.
Μια συναυλία-απολογισμός
Προτού ξεκινήσουμε την κουβέντα μας μου ζητάει χαριτολογώντας να μη χρησιμοποιήσουμε στη συνέντευξη τις λέξεις ενσυναίσθηση και δυστοπία που τόσο έχουν κακοποιηθεί τελευταία από την κατάχρηση. Συμφωνώ φυσικά μαζί του και τον ρωτάω αν υπάρχει κάποια λέξη που να χρησιμοποιείται για τη μουσική και να τον ενοχλεί. «Δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη «χαλί»». Αφορμή ωστόσο για τη συζήτησή μας είναι η επικείμενη παράσταση. «Είναι μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή, νιώθω ενθουσιασμό, αγωνία και χαρά διότι έχω κάνει μια σούμα, έναν απολογισμό, για να μπορέσω να γυρίσω σελίδα στη συνέχεια. Είναι μια συναυλία που συζητάω εδώ και τέσσερα χρόνια, πριν από την πανδημία δηλαδή, όμως όλο την ανέβαλλα και μετά από πάρα πολλή δουλειά, που χρειάστηκε για να συγκεντρωθεί το δικό μου υλικό διότι είμαι ακατάστατος, θα παίξουμε τελικά τα πιο χαρακτηριστικά θέματα που έχω γράψει για το σινεμά, την τηλεόραση και το θέατρο, και 15 τραγούδια, τα πιο χαρακτηριστικά δικά μου, με τραγουδιστές τον Γιώργο Νταλάρα, που θα πούμε πρώτη φορά μαζί στη σκηνή τα πρώτα μου τραγούδια, την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, τον Κώστα Τριανταφυλλίδη και τη Μυρτώ Βασιλείου. Αυτή τη βραδιά τα τραγούδια θα παιχτούν διαφορετικά, λόγω της ορχήστρας και των σολίστ, αλλά όχι με βαρύγδουπο τρόπο, χωρίς να χάνουν την ουσία τους, που είναι η μελωδία» λέει.
«Με συγκινεί ένα θεατρικό κείμενο ή η ιδέα ενός σκηνοθέτη που θέλει να φτιάξει έναν κόσμο. Δεν μπορεί να μη σε συγκινήσει το να γίνεις κομμάτι ενός “Βυσσινόκηπου” ή ενός “Οιδίποδα”, για παράδειγμα»
Η συνεργασία με τον Νταλάρα
Του ζητάω να μου πει λίγα λόγια για τους ερμηνευτές. «Ο Νταλάρας στην ουσία με έβγαλε στη δισκογραφία. Εκρυβα τότε ότι έγραφα τραγούδια και του το σφύριξε ο στιχουργός Ακος Δασκαλόπουλος με τον οποίο συνεργαζόμουν στον οποίο είχα πει «δεν θα το πεις σε κανέναν, είναι το μυστικό μας». Αυτός ενθουσιάστηκε και του ξέφυγε στον Νταλάρα ο οποίος με πετυχαίνει στον διάδρομο της εταιρείας και μου λέει «έμαθα ότι κάτι σκαρώνεις». Το αρνήθηκα εγώ, παίρνω τον Δασκαλόπουλο, του λέω ότι πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου και του κόβω την καλημέρα για κάποιους μήνες. Ηταν μεγάλη η συστολή μου 24 ετών να έχω τραγούδια που θα τα ακούσει ο Νταλάρας. Κάποια στιγμή το πήρα απόφαση και πήγα στο σπίτι του Γιώργου να του τα παίξω. Συνέβη και το εξής καταπληκτικό: ήταν εκεί η Αννα με τη Γιωργιάννα η οποία ρώτησε αφού με γνώρισε τους γονείς της: «Γιατί λέτε συνέχεια ότι θα πάτε στη Minos, αφού είναι αγόρι;». Καθίσαμε λοιπόν στο σαλόνι με τον Γιώργο, τα άκουσε και μου είπε: «Είναι πολύ ωραία, θα τα βάλω στη δουλειά που ετοιμάζω με τον Ζήκα, τον Νικολόπουλο και τον Πάνο Κατσιμίχα», τον δίσκο «Καλώς τους» δηλαδή. Ετσι βγήκα στο κλαρί. Με γνωρίζει από 5 χρόνων και είναι ένας ήρωας των παιδικών μου χρόνων, ένας καταπληκτικός μουσικός και τραγουδιστής».
Αξιόλογοι ερμηνευτές
Οι τρεις νεότεροι; «Η Ελεωνόρα δεν χρειάζεται συστάσεις από μένα, έχουμε κάνει υπέροχα τραγούδια, από τα πιο ωραία τραγούδια που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια. Ο Τριανταφυλλίδης είναι η λαϊκή φωνή τού σήμερα, τι θα πει λαϊκό βέβαια στην εποχή μας; Το λέω με την έννοια μιας ευγένειας και στιβαρότητας που τον διακρίνει και για τα γυρίσματα στη φωνή του που είναι συγκινητικά. Τον γνώρισε ο πολύς κόσμος από τη διασκευή που κάναμε στο «Ονειρο Απατηλό» για την ταινία «Ευτυχία». Εκτοτε συνεργαζόμαστε και θα παίξουμε στο Ηρώδειο πρώτη φορά ζωντανά το τραγούδι «Ιστορία» που έχουμε κάνει για τη σειρά «Οι Πανθέοι» σε στίχους της Σοφίας Καψούρου. Η Μυρτώ Βασιλείου είναι πολύ ιδιαίτερο κορίτσι, συνεργαστήκαμε για κάποιες παραστάσεις στο Gazarte και από την πρώτη πρόβα τραγούδησε τα τραγούδια μου σαν να τα τραγουδούσε πάντα, δίνοντάς τους φρεσκάδα και ενέργεια και ταυτόχρονα βγάζοντας κι έναν ώριμο εαυτό. Πρόκειται για πολύ αξιόλογη περίπτωση. Αισθάνομαι πολύ τυχερός. Τα έχουμε οργανώσει όλα με πολλή αγάπη και πολύ κόπο, βέβαια θα κριθούμε εκ του αποτελέσματος».
Ερεθίσματα και εικόνες
«Δεν εφησυχάζω και δεν μπορώ να επαναλαμβάνω τα ίδια, γι’ αυτό ψάχνομαι και σκάβω μέσα μου ώσπου να κουραστώ» λέει ο Μίνως Μάτσας.
Τον ρωτάω τι θεωρεί ότι έχει πετύχει μέχρι τώρα στη μουσική του πορεία. «Δεν εφησυχάζω και δεν μπορώ να επαναλαμβάνω τα ίδια, γι’ αυτό ψάχνομαι και σκάβω μέσα μου ώσπου να κουραστώ» απαντά. «Προς το παρόν αισθάνομαι σαν να ξεκίνησα τώρα. Η επιτυχία ίσως είναι ότι έχω βρει τη μουσική μου γλώσσα, κάτι που γίνεται με το πέρασμα των χρόνων φυσικά». Οι συνεργασίες με τους σκηνοθέτες πώς τον εμπνέουν; «Με συγκινεί ένα θεατρικό κείμενο ή η ιδέα ενός σκηνοθέτη που θέλει να φτιάξει έναν κόσμο. Δεν μπορεί να μη σε συγκινήσει το να γίνεις κομμάτι ενός «Βυσσινόκηπου» ή ενός «Οιδίποδα», για παράδειγμα. Οσον αφορά τις ταινίες και τις σειρές κι εκεί γίνεσαι μέρος ενός ονείρου, αποτελούν ερεθίσματα αυτές οι εικόνες, σε πλουτίζουν, είναι πολύ ωραίο αυτό».
