Το soul – jazz ρεπερτόριο δεν είναι τόσο συνηθισμένο στην ημεδαπή. Ή τουλάχιστον δεν είναι αυτό που θα σου φέρει τα πολλά χρήματα και την αναγνωρισιμότητα. Αλλά οι καλλιτέχνες – τουλάχιστον στην αρχή της διαδρομής τους – δεν λειτουργούν τις περισσότερες φορές με τα «πρέπει» και τα «θέλω» και κάνουν αυτό που λέει η ψυχή τους. Κάπως έτσι συμβαίνει και με την «πρωταγωνίστρια» της ιστορίας μας, την Alexandra Sieti.
Γέννημα θρέμμα της Θεσσαλονίκης, από τότε που θυμάται τον εαυτό της τραγουδά, λίαν προσφάτως κυκλοφόρησε το άκρως καλοκαιρινό remix του «She’s a Lover», πρώτου δικού της τραγουδιού, με τον DJ Tareq.
Η μουσική και οι στίχοι τής groovy power ballad είναι του Γιάννη Ράλλη, ενώ πριν από δύο χρόνια είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ «Sunny Side Up» με το συγκρότημα που συνεργάζεται, τους Souled Up, και έπεται συνέχεια λίαν συντόμως, εντός και εκτός συνόρων.
Αν και έχει περπατήσει (και χορέψει) χιλιόμετρα στις live σκηνές όλης της Ελλάδας, ερμηνεύοντας τραγούδια της παγκόσμιας σκηνής, η Alexandra αναζητούσε μέχρι τώρα τον συνδυασμό ύφους, μουσικής και στίχων που θα εκφράζει απόλυτα το όραμά της. Και η αλήθεια είναι ότι με «She’s a Lover» έχει κερδίσει το πρώτο στοίχημα.
Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων στο ΒΗΜΑ, «πάντα τραγουδούσα, αν και πιο πολύ οι γονείς μου το είχαν παρατηρήσει. Τραγουδούσα σωστά. Αυτό το είχαν καταλάβει, και εγώ μεγάλωσα θεωρώντας δεδομένο ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική. Το έλεγα από μικρό παιδί ότι εγώ θα γίνω τραγουδίστρια.
Στο Γυμνάσιο ξεκίνησα τις μουσικές μου σπουδές, θεωρητικές και πιάνο, και στο πανεπιστήμιο (Αγγλική Φιλολογία), στο πρώτο έτος, άρχισα jazz τραγούδι. Διάλεξα αυτό το είδος γιατί άκουγα pop, rock, r’n’b, κυρίως αμερικανική μουσική». Και λίγο μετά τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν τον δρόμο τους.
Προσεκτική πάντα σε σχέση με τα βήματά της και με ανησυχία αν θα μπορούσε να βιοποριστεί μέσω της μουσικής, η Alexandra Sieti ήρθε σε επαφή με το μιούζικαλ «Anything Goes» του Cole Porter και μέσω αυτού με την τζαζ και λίγο αργότερα ήρθαν οι πρώτες εμφανίσεις.
Εμφανίσεις που συνεχίζονται απνευστί ως σήμερα, παρ’ όλο που ο αριθμός των μουσικών παραστάσεών της είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον αριθμό της δισκογραφίας της.
«Στη Θεσσαλονίκη όλοι οι μουσικοί κάνουν παρέα μεταξύ τους, τζαμάρουν μεταξύ τους. Και αυτό εμένα με βοήθησε προσωπικά. Δηλαδή επειδή μου άρεσε να τραγουδάω και διαφορετικά είδη, στο ίδιο φάσμα πάντα βέβαια.
Μου άρεσε που θα έπαιζα και με έναν ροκ κιθαρίστα, θα έπαιζα και με τζαζίστες, θα έπαιζα και με πιο funk, ας πούμε, «παίκτες»». Το 2014 ήρθε το πρώτο συγκρότημα, οι Dude, και το 2018 οι Souled Up. Ηρθε επίσης και η συμμετοχή της στην παράσταση «Στο Woodstock εγώ – ήμουν εδώ» του Διονύση Σαββόπουλου, ενώ παράλληλα υπήρχαν και οι συνεχείς εμφανίσεις της στη Θεσσαλονίκη.
Οι συνεχείς εμφανίσεις ναι μεν σε «ψήνουν» ως καλλιτέχνη, αλλά από την άλλη δεν έβρισκε τον χρόνο να ασχοληθεί περισσότερο με τον εαυτό της. Να παραγάγει δικό της υλικό, να καταθέσει το δικό της όραμα.
Και ήρθε στην Αθήνα: «Θα έρθω να μείνω στην Αθήνα γιατί εδώ είναι όλα. Και θέλω να ζήσω αυτό το πράγμα. Θέλω να κάνω μουσική και ο κόσμος από κάτω να τραγουδάει τα κομμάτια μου» μας λέει. «Δεν είχαμε καν χρόνο να κάτσουμε να ηχογραφήσουμε δίσκο με όλα αυτά που γίνονταν. Γιατί είναι τελείως διαφορετικό να είσαι μουσικός που πληρώνεται για να παίξει κάπου και είναι τελείως διαφορετικό να είσαι καλλιτέχνης που βγάζει κάτι και μπορεί και να πληρώσει για να παίξει κάπου».
Η Alexandra Sieti ετοιμάζει άλμπουμ μέσα στον χρόνο, ετοιμάζει δισκογραφική εργασία στον Καναδά και θεωρεί ότι αυτό που πρέπει πρωτίστως να κάνει είναι να εξυπηρετεί τη μουσική. «Είναι κάτι το οποίο από παιδί είναι αυτό που αγαπάω.
Γενικά εξυπηρετώ πάντα τη μουσική. Δεν εξυπηρετώ τη φωνή μου. Δηλαδή και στα κομμάτια που κάνω, αν προσέξει κάποιος, ποτέ δεν υπερβάλλω. Ούτε προσπαθώ να κάνω show off. Υπηρετώ αυτό που χρειάζεται το κομμάτι».
Της αρέσουν επίσης τα live. «Να είμαι πάνω στη σκηνή και να επικοινωνώ με τον κόσμο. Μου αρέσει και το στούντιο, αλλά δεν μπορώ να το συγκρίνω με το live. Δηλαδή αυτό για το οποίο αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί να κάνω είναι το live».