Κάτι λιγότερο από δύο μήνες απομένουν μέχρι τον 68ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision που εφέτος θα γίνει στο Μάλμε της Σουηδίας στις 7, 9 και 11 Μαΐου. Αυτή είναι η έβδομη φορά που η Σουηδία αναλαμβάνει τη διοργάνωση (ισοφαρίζει το ρεκόρ της Ιρλανδίας), οπότε οι προετοιμασίες γίνονται με πυρετώδεις ρυθμούς ώστε όλα να είναι έτοιμα και φαντασμαγορικά στο Malmö Arena.
Η Ελλάδα με τη Μαρίνα Σάττι θα διαγωνιστεί στον δεύτερο ημιτελικό, με το «Ζari», το τραγούδι που δίχασε τους Έλληνες χρήστες των social media και όχι μόνο. Eνα τραγούδι με ελληνικό στίχο που «παντρεύει σύγχρονα, παραδοσιακά και έθνικ στοιχεία, ενώ οι στίχοι μιλούν για την αγάπη αλλά και για τα ρίσκα που πρέπει να παίρνουμε κάποιες φορές, σαν μια ζαριά που ρίχνουμε και δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει», όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση της ΕΡΤ.
Η ίδια η Σάττι ανέφερε στην ειδική εκπομπή της ΕΡΤ για την ανακοίνωση του ελληνικού τραγουδιού: «Είπα στον εαυτό μου ότι έχεις μία ευκαιρία, τρία λεπτά. Ποιο θες να είναι το αποτύπωμα που θες να αφήσεις; Μία μπαλάντα ή ένα δυναμικό κομμάτι, να έχει ενέργεια, ταμπεραμέντο; Και πάντα κατέληγα στο δεύτερο». Το θέμα είναι τι θα φέρει αυτή η ζαριά τον Μάιο γιατί το τραγούδι έχει μπόλικη ενέργεια και ταμπεραμέντο αλλά από πολλά διαφορετικά είδη και πολιτισμούς με αποτέλεσμα να προκαλεί σύγχυση.
Επτά συνθέτες και τρεις στιχουργοί, μαζί με την ερμηνεύτρια η οποία έβαλε το χεράκι της, συνθέτουν την ομάδα που δημιούργησε το «Ζari». Όλοι τους αξιόλογοι δημιουργοί, όμως δεν παύει να είναι καλλιτέχνες με διαφορετικές μουσικές απόψεις, οι οποίες σαν να στριμώχτηκαν για να χωρέσουν όλες. Το τραγούδι φαντάζει σαν ένα παζλ με αταίριαστα κομμάτια, τα οποία αν ακούσει κάποιος μεμονωμένα φαντάζουν ωραία, το σύνολό τους όμως ακούγεται φασαριόζικο και χωρίς ταυτότητα. Μέχρι και για «κλεμμένους» στίχους κατηγορούν το «Zari», αν βέβαια θεωρηθεί στίχος το «τα τα τα» που είναι από τις πρώτες φωνούλες που λένε τα μωρά. Από την άλλη, οι ένθερμοι υποστηρικτές του άσματος δεν σταματούν να το τραγουδούν και να το ποστάρουν στα social media. Ποικίλες ήταν οι αντιδράσεις και για το video clip που σκηνοθέτησε ο Αυστραλός Zac Wiesel, το οποίο θα λέγαμε μοιάζει περισσότερο με σποτ του ΕΟΤ περασμένων δεκαετιών. Κρίμα να βλέπουμε την Ελλάδα όπως τη δεκαετία του ’80.
Τα σχόλια θα παραμείνουν διχαστικά και αφότου η αυλαία της Eurovision πέσει, διότι αφορμή ψάχνουμε για να στήσουμε ψηφιακά λαϊκά δικαστήρια, κανείς όμως δεν θα αμφισβητεί την καλλιτεχνική πορεία και αξία της Σάττι.
