Καθώς έφθανε στις βασιλικές πύλες της την ημέρα των εγκαινίων της, την 27η Δεκεμβρίου του 537, ο Ιουστινιανός ξεχνούσε κάθε αυστηρή αυτοκρατορική εθιμοτυπία και τρέχοντας μέχρι τον άμβωνα φώναζε το περίφημο: «Νενίκηκά σε, Σολομών». Απ’ όταν ανέθετε τη δημιουργία της στον Ανθέμιο από τις Τράλλεις και στον Ισίδωρο από τη Μίλητο ήθελε να χτίσει μια εκκλησία που παρόμοιά της δεν είχε γίνει από την εποχή του Αδάμ. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν το κατάφερε. Εξ ου και ο ύψιστος συμβολισμός της Αγίας Σοφίας ερέθιζε τη μισαλλοδοξία των γειτόνων, οι οποίοι τη μετέτρεπαν σε τζαμί μετά την Αλωση του 1453 και ενίσχυε το εκκοσμικευμένο προφίλ τους όταν την άνοιγαν ως μουσείο το 1934. Η τωρινή απόφαση του Ερντογάν να τη μετατρέψει ξανά σε τζαμί θέτει σε κίνδυνο αυτό το μοναδικό μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, το οποίο καθόλου τυχαία είναι πρώτο σε επισκεψιμότητα στην Κωνσταντινούπολη.
«Η μεγάλη αξία του μνημείου είναι ότι αποτελεί μια μοναδική ιστορική μαρτυρία για τη ζωή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας για εννέα αιώνες, μέχρι και την Αλωση του 1453. Στην Κωνσταντινούπολη σώζονται ελάχιστα δείγματα ναών και μάλιστα με εικονιστικό διάκοσμο. Η Αγία Σοφία ήταν ο κεντρικός ναός της αυτοκρατορίας και ο ναός αναφοράς για ολόκληρη τη χριστιανοσύνη, η Μητέρα Εκκλησία» σχολιάζει στο «Βήμα» ο Ανέστης Βασιλακέρης, επισκέπτης καθηγητής Βυζαντινής Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου ως το 2018.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
