Κάποιοι άνθρωποι βρίσκουν τον δρόμο τους με κάπως καρμικό τρόπο. Eτσι συνέβη και με τον Μάριο Λαζ Ιωαννίδη, τραγουδιστή, τραγουδοποιό, μουσικό, μηχανικό ήχου και παραγωγό: «Hταν πηγαία η έλξη που ένιωθα από τη μουσική. Σε όποιο σπίτι κι αν βρισκόμουν και υπήρχε ίσως ένα πιάνο ή κάποιο άλλο μουσικό όργανο εγώ καθόμουν εκεί αυθόρμητα και αυτοσχεδίαζα. Στα πέντε μου, όταν ένας φίλος των γονιών μου έπαιξε μπροστά μου μια συγχορδία στην κιθάρα, αμέσως ζήτησα από τη μητέρα μου να με γράψει στο ωδείο. Ακουγα ανέκαθεν πάρα πολλή μουσική, στην εφηβεία ασχολήθηκα με την ηλεκτρική κιθάρα, μπήκα σε μπάντες και ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα δικά μου τραγούδια. Αφού τελείωσα το σχολείο, ονειρευόμουν να σπουδάσω στο Berklee College of Music στη Βοστώνη. Ηξερα ότι είχαν περάσει από εκεί γκρουπ και μουσικοί που εκτιμούσα. Συνέχιζα να φτιάχνω συγκροτήματα και να εργάζομαι ως session μουσικός ώσπου πήρα υποτροφία. Πήγα στις ΗΠΑ, ήμουν πολύ επιμελής, ανοιχτός στη γνώση και διαβαστερός, δεν είχα ιδιαίτερα έντονη κοινωνική ζωή. Δεν είχα προσδοκίες και θα έλεγα ότι η εμπειρία μου εκεί ήταν υπέροχη». Ο νεαρός καλλιτέχνης σπούδασε λοιπόν Music Production, Engineering και κιθάρα στο Berklee College of Music, η υποτροφία στην οποία αναφέρεται είναι η Berklee International Scholarship.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
