Ως γνωστόν, ο κεντρικός ήρωας στον Αίαντα του Σοφοκλή ήταν γενναίος και πολεμοχαρής. Αντιθέτως, ο Αίαντας που πρόκειται να μας απασχολήσει εδώ δεν κρατούσε καν όπλο στον στρατό και, εν πάση περιπτώσει, είχε μεγάλη κλίση στα γράμματα. Εφυγε λοιπόν από το χωριό του, στον αγροτικό Εβρο, και πήγε να σπουδάσει φιλολογία στη Θεσσαλονίκη. Προσδοκούσε ότι η ζωή του θα αλλάξει προς το καλύτερο. Κάτι που δεν συνέβη, τουλάχιστον όπως εκείνος ονειρευόταν.
Το καλοκαίρι του 1978, παρακινημένος από τη ματαίωση αλλά και μια κρυφή ελπίδα για ένα νέο ξεκίνημα, αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρογονική γη ώστε να αναλάβει (έτσι νομίζει) τα στρέμματα που δικαιούται ως γιος και να ανανεώσει τις καλλιέργειες του βαμβακιού («χωρίς φάρμακα», με βιολογικό τρόπο). Στο οικογενειακό τραπέζι, με τις ανάσες να αναδίδουν αλκοόλ, μαθαίνει την αλήθεια, ότι ο πατέρας του έχει ήδη αποδώσει όλα τα χωράφια στον μικρότερο αδερφό του, τον Οδυσσέα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
