Ο χρόνος που φεύγει, παίρνει μαζί του πρόσωπα και παραστάσεις, επιτυχίες, ανατροπές και γκρίνιες, πολλές γκρίνιες. Κι αυτό γιατί η αύξηση των σκηνών και των έργων, ο πολλαπλασιασμός της θεατρικής παραγωγής είτε μέσα από θνησιγενείς νεανικές ομάδες είτε μέσα από δοκιμασμένα σχήματα, συχνά χωρίς στόχο, έχει οδηγήσει τον χώρο σε κορεσμό. Ως αποτέλεσμα, το κοινό δυσανασχετεί, οι ηθοποιοί γκρινιάζουν, οι αίθουσες δεν γεμίζουν, οι παραγωγοί πιέζουν. Αν είναι φούσκα, θα φανεί, ή καλύτερα θα ακουστεί, την ώρα που θα σκάσει…
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
