«Είναι ομορφιά να μη βρίσκεις λέξεις»

Σε μια περίοδο που βλέπουμε ότι καλλιτεχνικές ταινίες από όλα τα μέρη του κόσμου οι οποίες εστιάζουν σε ενδιαφέροντα γυναικεία πρόσωπα τα πηγαίνουν θαυμάσια (ανάμεσά τους η «Χαμένη κόρη» της Αμερικανίδας Μάγκι Τζίλενχαλ με την Ολίβια Κόλμαν και η «Μαϊσαμπέλ» της Ισπανίδας Ισιάρ Μπολέιν) το «Μυστικό της Μαντλίν Κόλινς» του Αντουάν Μπαρό – που επίσης έχει σημειώσει πολύ καλά εισιτήρια στα θερινά – διεκδικεί την προσοχή ενός κοινού με ανάλογες ανησυχίες. Η ταινία πλάθει το πορτρέτο μιας ώριμης αλλά φαινομενικά ολοκληρωμένης γυναίκας, που παρότι έχει αξιοζήλευτη εργασία (μεταφράστρια), καλό γάμο και παιδιά, ζει στα άκρα· μια διπλή ζωή. Με πρόσχημα τη δουλειά της που επιβάλλει πολλά ταξίδια, η Ζουντίθ, την οποία υποδύεται η εξαιρετική βελγίδα ηθοποιός Βιρζινί Εφιρά («Μπενεντέτα»), ζει σε διπλό ταμπλό και μάλιστα σε δύο διαφορετικές χώρες. Στη Γαλλία είναι η καθωσπρέπει σύζυγος ενός διάσημου μαέστρου (Μπρουνό Σαλομόν) με τον οποίο έχει αποκτήσει δύο γιούς. Ομως στην Ελβετία την περιμένει ένας νεότερός της άνδρας (Κιμ Γκουτιέρες) και ένα μικρό κορίτσι. Τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από αυτή τη διπλή ζωή της Ζουντίθ που ενώ την έχει αναγκάσει να ζει στο ψέμα, αυτό δεν φαίνεται να της προκαλεί ιδιαίτερο άγχος, πόσο μάλλον από τη στιγμή που όλοι οι άνθρωποι που την περιβάλλουν γνωρίζονται μεταξύ τους;