«Αγαπώ τους ηθοποιούς μου. Χωρίς εκείνους δεν έχω άλλον τρόπο να υπάρξω. Μέσω αυτών εκφράζομαι. Και οφείλουμε να το παραδεχτούμε νομίζω. Ναι, το θέατρο ανήκει στους ηθοποιούς, ενώ αντίθετα ο κινηματογράφος στους σκηνοθέτες» αναφέρει ο Πέτρος Ζούλιας μιλώντας στο «Βήμα». Σκηνοθέτης μεγάλων παραστάσεων που αγαπήθηκαν από κοινό και κριτικούς ο ίδιος, παραμένει ένας αέναος λάτρης του κειμένου που ποτέ δεν έδωσε βαρύτητα στη φόρμα εις βάρος του περιεχομένου, προς χάριν εντυπωσιασμού. Αφορμή για την κουβέντα μας είναι η συμμετοχή του στο φιλόδοξο εγχείρημα του Αθήνα 9,84, ο οποίος επαναφέρει ξανά το θέατρο στα ερτζιανά, μέσω της εκπομπής «Πλατεία Θεάτρου», όπου 10 συγγραφείς, 10 σκηνοθέτες και 40 ηθοποιοί μάς μυούν στη μαγεία του θεάτρου μέσω του ραδιοφώνου. Ο Πέτρος Ζούλιας λοιπόν αναμετριέται ξανά με την παλιά του παράσταση «Δεν μ’ αγαπάς. Μ’ αγαπάς», η οποία παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία το 2013 στο θέατρο Βασιλάκου. Το έργο, βασισμένο στη σχέση της συγγραφέως Μαργαρίτας Λυμπεράκη με την κόρη της, την επίσης συγγραφέα Μαργαρίτα Καραπάνου, έτσι όπως ξεδιπλώνεται μέσα από την αλληλογραφία τους, που διέσωσε η Φωτεινή Τσαλίκογλου στο ομώνυμο βιβλίο της, αποτελεί μία τρυφερά σκληρή κατάδυση πάνω στον δαιδαλώδη δεσμό μάνας και κόρης. Ετσι ο Πέτρος Ζούλιας συναντά ξανά τις πρωταγωνίστριές του, Ρένη Πιττακή και Πέγκυ Τρικαλιώτη, και στήνει μια παράσταση ξανά από την αρχή ώστε να μεταδοθεί αποκλειστικά στον Αθήνα 9,84 στις 7 Ιουνίου στις 21.00.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
