Στην έκθεση που δουλεύτηκε τα τελευταία δύο χρόνια, ο Μαρκ Χατζηπατέρας, που μας έχει συνηθίσει στην απαρέγκλιτη παρουσία των γλυπτικών εγκαταστάσεών του ακόμα και όταν δείχνει έργα δύο διαστάσεων, παρουσιάζει μόνο ζωγραφικά έργα. Είναι περίπου 25 τον αριθμό, μικρών όσο και μεγάλων διαστάσεων και παρουσιάζονται στην γκαλερί a.antonopoulou.art στου Ψυρρή (εκεί όπου είχε δείξει ξανά μόνο ζωγραφική το 2007). Πρόκειται για ελαιογραφίες σε καμβά, το αποτέλεσμα μιας έρευνας που ξεκίνησε το 2011 και βασίστηκε στην προσωπική παρατήρηση του χρώματος σε πίνακες μοντερνιστών ζωγράφων της αφαίρεσης οι οποίοι ήταν ιδιαίτερα ενεργοί τις δεκαετίες ’30-’40. Επί της ουσίας είναι ένας φόρος τιμής σε καλλιτέχνες που τον έχουν συναρπάσει σε Ευρώπη και Αμερική. Ο Μιρό, ο Πικάσο, ο Λεζέ και ο Ερνστ, αλλά και λιγότερο γνωστοί αμερικανοί ζωγράφοι της αφαίρεσης, όπως ο Στιούαρτ Ντέιβις, ο Καρλ Χόλτι ή ο Τσαρλς Χότον Χάουαρντ. Ο Χατζηπατέρας οικειοποιείται το χρώμα τους, όπως το έχει μελετήσει σε βάθος κυρίως μέσα από βιβλία και τελικά το χρησιμοποιεί ως σημείο εκκίνησης σε πίνακες όπου η δική του γνωστή προσωπική γραφή, η εικονογραφία και τα σύμβολά της παραμένουν ορατά καθώς μέσα στην αφαίρεση της σύνθεσης αναγνωρίζονται σχήματα και μοτίβα που πρωταγωνιστούν σε παλιότερες δουλειές του, όπως η σταγόνα ή ένα ελλειπτικό σχήμα που παραπέμπει σε μάτι ή σε κανό. Κάνει όμως και αναφορές στη φύση, καθώς αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά τις αφαιρετικές γραμμές του θα διακρίνει θάλασσες, ουρανούς, κύματα, βουνά.
Γιατί όμως οικειοποιείται συγκεκριμένα το χρώμα από τα έργα αυτών των καλλιτεχνών; «Διότι το χρώμα είναι αυτό που θαυμάζω ιδιαίτερα. Ακόμα και όταν μιλάμε για καλλιτέχνες όπως ο Πικάσο, αναφερόμαστε στον κυβισμό, την μπλε περίοδο, τον κλασικισμό, την αφρικανική επιρροή ή την τεράστια γκάμα του αλλά όχι για το χρώμα στο έργο του. Αυτό που έχω διακρίνει είναι ότι ο Πικάσο έχει καταπληκτικά χρώματα ακόμα και σε έργα όπως η Γκερνίκα, αν και πιστεύω ότι αυτό το στοιχείο είναι πιο διακριτό στις νεκρές του φύσεις. Μελετώ το χρώμα αυτών των καλλιτεχνών και γίνομαι ένας μαθητής. Δεν έχω σταματήσει να είμαι μαθητής, γιατί πιστεύω ότι ποτέ δεν έχεις μάθει αρκετά στη ζωή σου» θα πει στο «Βήμα» ο Χατζηπατέρας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος