Το «Φράγμα», ο δίσκος με τις μουσικές του Δήμου Μούτση και τους στίχους του Κώστα Τριπολίτη, κυκλοφόρησε το 1981. Πρόκειται για τον δίσκο που σηματοδοτεί τη δεύτερη περίοδο του συνθέτη, εκείνη του ερμηνευτή των τραγουδιών του, τραγουδιών περισσότερο δυτικότροπων – μπαλάντες και ηλεκτρικά τραγούδια. Είχαν προηγηθεί 15 ιδιαίτερα παραγωγικά χρόνια όπου ο Μούτσης έγραψε ορισμένα από τα σπουδαιότερα λαϊκά τραγούδια μας με λόγια κυρίως του Νίκου Γκάτσου και του Μάνου Ελευθερίου.
Στο «Φράγμα» δεν ήταν εκ των προτέρων αποφασισμένο να τραγουδήσει τα τραγούδια ο Μούτσης, προέκυψε έπειτα από παραίνεση του Τριπολίτη και του Αλέκου Πατσιφά, τότε ιδιοκτήτη της δισκογραφικής Lyra. Το ζεϊμπέκικο «Δε λες κουβέντα» ανατέθηκε στη Σωτηρία Μπέλλου. Δεν ήταν ακριβώς μια ριζοσπαστική επιλογή, καθότι είχαν προηγηθεί οι ηχογραφήσεις της Μπέλλου στο «Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια» του Σαββόπουλου το 1975, καθώς και στο «Μην κλαις» του Ηλία Ανδριόπουλου και του Μιχάλη Μπουρμπούλη το 1980.
Από μαρτυρίες του Δήμου Μούτση προκύπτει πως έχουμε να κάνουμε με άλλη μία από τις αρκετές ιστορίες του ελληνικού τραγουδιού όπου ο ερμηνευτής τραγούδησε με μισή καρδιά (αλλά ευτυχώς με ολόκληρη ψυχή) ένα τραγούδι με το οποίο δεν είχε ταυτιστεί. Διαφωνούσε είτε με την αισθητική του είτε ακόμα και με τους στίχους του. Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις όμως όπου οι διαφωνίες δεν επέδρασαν αρνητικά στο τελικό αποτέλεσμα ακριβώς επειδή πρόκειται για τραγούδια που ερμήνευσαν τραγουδιστές με θηριώδες λαϊκό ένστικτο (Μπιθικώτσης, Μοσχολιού). Το ένστικτο τούς οδήγησε σε συγκλονιστικές ερμηνείες ακόμα κι αν δεν καταλάβαιναν – λόγω του ότι κατάγονταν από διαφορετικό κώδικα λαϊκού τραγουδιού – πλήρως τα λόγια.
Μόλις μπήκε η Μπέλλου στο στούντιο να τραγουδήσει, ήξερε πως υπήρχαν μόνο τα κουπλέ – το δικό της μέρος δηλαδή – και αγνοούσε πως υπήρχε κι ένα ρεφρέν το οποίο θα τραγουδούσε ο συνθέτης.
Ολοκλήρωσε την ηχογράφηση, έμειναν όλοι ικανοποιημένοι και έφυγε.
Πέντε ημέρες αργότερα – ποιος ξέρει τι προέκυψε – πήγε ξαφνικά στο σπίτι του Μούτση στα Ιλίσια έξαλλη:
«Τι με έβαλες, ρε συ, να πω αυτό το κωλοτράγουδο; Ολο «όχι» κι «όχι» είναι. Δε λες κουβέντα, δεν πας πουθενά, δεν κάνεις τίποτα! Τι διάολο δηλαδή, χάθηκε να λέει και κάπου πως παρ’ όλα αυτά σ’ αγαπάω;».
Δεν αρκέστηκε όμως μόνο σε αυτό η Μπέλλου. Την επομένη έστειλε εξώδικο στην εταιρεία όπου απαγόρευε την κυκλοφορία του τραγουδιού.
Οταν ο Μούτσης τής έστειλε την ηχογράφηση με το τραγούδι ολοκληρωμένο, άλλαξε γνώμη, συγκινήθηκε, του ζήτησε συγγνώμη και τον ευχαρίστησε για το ακριβό δώρο που της είχε κάνει.
