«Πώς να διαχειριστούμε τις ζωές μας; Τι πρέπει να κάνουμε; Οι απαντήσεις υπάρχουν εντός μας και γύρω μας», λέει η Κωνσταντία Γουρζή και συνεχίζει: «Πρέπει να επικεντρώσουμε στην ειρήνη και να γυρίσουμε την πλάτη στον πόλεμο, αυτός ας είναι ο στόχος μας. Μόνο με την ειρήνη η ζωή μας θα γίνει πιο όμορφη και πιο ευρεία. Ας εκτιμήσουμε λοιπόν την ομορφιά γύρω μας και ας τη χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας, για να εξελιχθούμε».
Η συνθέτρια και μαέστρος με τη διεθνή καριέρα προσπαθεί να στείλει αυτό το τρυφερό, αισιόδοξο αλλά και τόσο ουσιαστικό μήνυμα και με τη μουσική της. Οι αποδέκτες, εκείνοι που ανταποκρίνονται στο κάλεσμά της, είναι ως φαίνεται πολλοί: Το άλμπουμ της «Whispers» που κυκλοφόρησε από τη Sony έχει περί τα 20.000.000 streams σε Spotify, i-Tunes και σε άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες! Την ίδια στιγμή η καλλιτέχνιδα απέσπασε το βραβείο Opus Klassik (η απονομή θα γίνει τον ερχόμενο Οκτώβριο στο Βερολίνο) ως συνθέτης της χρονιάς.
Είναι ένα βραβείο σημαντικό. Τι σημαίνει όμως για εσάς;
«Η Αν-Σοφί Μούτερ σε πρόσφατη συνέντευξή της εξομολογήθηκε πως της αρέσει πολύ να παίρνει βραβεία. Εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, χωρίς να υποτιμώ τη βράβευσή μου. Φυσικά και χάρηκα! Κυρίως όμως ένα βραβείο όπως αυτό το θεωρώ σημαντικό γιατί βλέπεις ποιοι είναι μαζί σου. Παίρνω από όλο τον κόσμο γράμματα και μηνύματα συγχαρητηρίων από γνωστούς και αγνώστους, γεγονός που με έχει συγκινήσει πάρα πολύ!».
Το τελευταίο άλμπουμ σας, το «Whispers», πήγε πολύ καλά μέσα από τις πλατφόρμες streaming.
«Συνέβη κάτι εντυπωσιακό. Μερικές εβδομάδες πριν κυκλοφορήσει το CD άρχισαν να ανεβαίνουν στο Διαδίκτυο κάποια singles τα οποία είχαν πρωτόγνωρη για εμένα ανταπόκριση. Εκαναν χιλιάδες streams μέσα σε μια μέρα! Οταν βγήκε το CD τα νούμερα έγιναν ακόμα πιο εντυπωσιακά. Εχω μπει σε σκέψεις. Τι είναι αυτό που έχει συγκινήσει τόσο πολύ; Τι είναι αυτό που κάνει το κοινό να θέλει να το ακούει;».
Η απάντηση βρίσκεται υποθέτω μέσα στο ίδιο το έργο. Εσείς πώς θα εξηγούσατε την επιτυχία;
«Είναι σημαντική η σωστή χρήση του Διαδικτύου, η σωστή και θετική επικοινωνία. Ηταν φαίνεται και η κατάλληλη στιγμή για ένα τέτοιο έργο. Προσπάθησα να πω κάτι το οποίο βρήκε απήχηση».
Ποιο ήταν αυτό;
«Το τελευταία χρόνια είχα αρχίσει να γράφω κομμάτια που έχουν σχέση και με τη φύση. Αυτό έγινε πιο συνειδητό, κάτι σαν ανάγκη, έπειτα από μια επίσκεψη που έκανα το 2015 στον Βοτανικό Κήπο του Εδιμβούργου. Εντυπωσιάστηκα από την ποικιλία και από την ομορφιά των λουλουδιών. Τα περισσότερα δεν τα γνώριζα. Ηταν σαν να μπήκα σε έναν μαγικό χώρο, και τώρα που σας το λέω συγκινούμαι. Σκέφτηκα πως έπρεπε να κάνω έναν ολόκληρο δίσκο αφιερωμένο σε αυτά τα λουλούδια. Λίγο μετά ο διευθυντής της Sony άκουσε τυχαία ένα κομμάτι μου σε μια συναυλία. Αν και δεν γνωριζόμασταν προσωπικά, ζήτησε να ηχογραφήσω ένα ολόκληρο άλμπουμ. Εμεινα έκπληκτη. Αποφάσισα να έχει ως θέμα τη φύση. Περιέλαβα και παλαιότερες συνθέσεις, όμως τα 2/3 του δίσκου είναι γραμμένα μέσα στην πανδημία».
Το άλμπουμ «Whispers» της Κωνσταντίας Γουρζή.
Είχατε το απόλυτο timimg. Γράψατε για τη φύση μια εποχή που όλοι ασχολούνταν εκ νέου με την κλιματική αλλαγή…
«Ξέρετε τι άλλο συνέβη; Είχα ακούσει ένα ακόμα έργο για τη φύση, δημιουργία μιας άλλης συνθέτριας, το οποίο ήταν εξαιρετικά επιθετικό. Το είχε δηλώσει και η ίδια: «Θέλω να ουρλιάξω για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στη φύση». Σκέφτηκα ότι παντού γύρω μας ακούμε ουρλιαχτά, ζούμε εντάσεις και αυτό είναι αφόρητο. Δεν ήθελα να δημιουργήσω και άλλα ουρλιαχτά με τη μουσική μου. Ζητούμενο ήταν πώς να γράψω μουσική που θα σε κάνει να σκεφτείς, χωρίς όμως να σου προκαλέσει τη διάθεση να ουρλιάξεις. Να σε ξεσηκώσει, με την έννοια του προβληματισμού και της συνειδητοποίησης. Θεωρώ εξάλλου πως καθένας μπορεί να συνετιστεί μέσα από τον σιωπηλό προβληματισμό, όταν έρθει σε επαφή και σε αρμονία με τον βαθύτερο εαυτό του, δεν είναι απαραίτητο να του πεις «βγες έξω για να σκοτώσουμε μαζί αυτούς που μας κάνουν κακό!»».
Τελικά, ανεξαρτήτως βραβείων, θεωρείτε πως με το «Whispers» πετύχατε τον στόχο;
«Ηρθαν συνάδελφοι και μου είπαν «με τους Ψιθύρους δημιουργείς μία τεράστια κραυγή τη στιγμή που εμείς φωνάζουμε και δεν μας ακούει κανένας». Το βρήκα αστείο. Το βρήκα και ωραίο, αληθινό. Συνηθίζουμε να φωνάζουμε, όμως δεν είναι απαραίτητο να φωνάζεις για να αποκτήσεις εκείνο που θέλεις. Μπορείς να το ζητήσεις με καλό τρόπο, πάντα θα υπάρχουν γύρω σου δέκτες ανοικτοί, έτοιμοι να σε καταλάβουν».
Ισως είναι κάτι που πρέπει να το σκεφτόμαστε κάθε μέρα όλοι εμείς που ζούμε ζωές αγχωτικές.
«Ναι, πρέπει να το σκεφτόμαστε κάθε μέρα. Και εμείς που κάνουμε μουσική αυτό επιδιώκουμε, να επικοινωνήσουμε με ωραίο τρόπο. Αυτό προϋποθέτει εμπιστοσύνη όχι μόνο στο τεχνικό κομμάτι, που είναι απαραίτητο για να ολοκληρώσεις τη διαδικασία και για να μεταφέρεις τη δημιουργία σου στο πεντάγραμμο, αλλά και στην εσωτερική σου φωνή. Ετσι μόνο επιτυγχάνεται η επικοινωνία».
Παρατηρώ πως με διάφορους τρόπους επανέρχεται στη συζήτησή μας το θέμα της επικοινωνίας. Σας απασχολεί πολύ;
«Γιατί μιλάμε; Γιατί συναναστρεφόμαστε; Γιατί κάνουμε ή γιατί ακούμε μουσική; Για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε. Αλλιώς είναι σαν να σε καλεί κάποιος στο σπίτι του και να βρίσκεται συνέχεια στο τηλέφωνο. Πρέπει να είναι και να είσαι εκεί, στο ραντεβού, όχι μόνο με το σώμα σου, αλλά και με την καρδιά σου και με το πνεύμα σου».
Το «Whispers», δηλαδή η θεματική πάνω στη φύση, θα συνεχιστεί με κάποιον τρόπο ή έχει κλείσει τον κύκλο του;
«Εργάζομαι ασταμάτητα. Στην επαγγελματική ζωή μου οι κύκλοι δεν κλείνουν, μάλιστα ο ένας κύκλος ανοίγει κάποιον άλλον. Αυτό τον καιρό, έχουν κυκλοφορήσει αρκετά CD που περιλαμβάνουν και δικές μου συνθέσεις. Σκέφτομαι διάφορα αλλά δεν έχω κατασταλάξει σε εκείνο με το οποίο τελικά θα ασχοληθώ. Πρέπει όμως να κάνω και ένα διάλειμμα, είναι θέμα αντοχών, για να ξεκουραστώ έστω για λίγο. Αν και η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ».
