υνοδοιπόρος του Μπέκετ και συνακόλουθός του σε μερικά τεχνικά θέματα (όπως η χρήση των τριών τελειών, που σημαίνουν δισταγμό) αλλά και επηρεασμένος από την «παράλογη» χρήση των καθημερινών και συνηθισμένων κατά τα άλλα διαλόγων, που τους υπονομεύει με τις παρατεταμένες «πιντερικές» παύσεις και σιωπές, ο ακτιβίστας νομπελίστας Λογοτεχνίας ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος κυρίως ποιητής. Οι συνθέσεις του είναι ρυθμικές, το «ηχητικό τοπίο» των δραματικών, σκηνικών, ραδιοφωνικών, τηλεοπτικών και κινηματογραφικών του εκφράσεων και εκδηλώσεων είναι κυρίως «συμφωνικό». Η αρμονία που επιτυγχάνει με τη σύνθεση φωνών και κενών στην εκφορά του λόγου πόρρω απέχει από το να θεωρηθεί «κλασική» με την πυθαγόρεια έννοια. Θυμίζει μάλλον την ανατρεπτική (για την εποχή της) «Συμφωνία της Ανοιξης» του Ιγκόρ Στραβίνσκι. Ούτως ή άλλως, στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα το λεγόμενο «θέατρο του παραλόγου» συναντάει τον μαγικό ρεαλισμό, αλλά και την αναβίωση του μπαρόκ, του εξπρεσιονισμού, του συμβολισμού, αλλά και άλλων αισθητικών ρευμάτων που ανανεώνονται διαρκώς σύμφωνα με την αέναη μετεξέλιξη της «περιρρέουσας ατμόσφαιρας». Ο Πίντερ είναι κυρίως ποιητής γιατί δίνει τόση σημασία στην αντιστοιχία μορφής και περιεχομένου ώστε γράφει τα δραματικά του κείμενα σαν μουσική παρτιτούρα, με τις ενδείξεις «παύση» και «σιωπή» να αναδεικνύουν το υπό-κείμενο (sub-text ή sous-text) και να ανασκαλεύουν το υποσυνείδητο του συνδημιουργικού θεατή, αν όχι και των δρώντων υποκριτών. Βεβαίως, έγινε κατάχρηση αυτής της τεχνικής τόσο που κατάντησε μανιέρα και οδήγησε τον ίδιο τον θεατρικό συγγραφέα να προβεί σε διορθωτικές δηλώσεις, του τύπου πως «θα έκοβε τις μισές από τις ρητές σκηνικές οδηγίες του για την εκφορά του λόγου από τους ηθοποιούς που ερμηνεύουν κείμενά του».
Ακριβώς όπως και ο Μπέκετ, στο τέλος της λογοτεχνικής του ζωής φιλοτεχνεί σύντομα δραματικά κείμενα, συμπυκνώνοντας με τρόπο αυτόχρημα ποιητικό το αισθητικό, καλλιτεχνικό και ιδεολογικό απόσταγμα ενός διαδραστικού βίου και μιας συνειδητής πολιτείας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
