«Ηταν συναρπαστικό να στέκομαι στο εργαστήριό σου και να βλέπω μπροστά μου τα έργα – το μεγαλείο τους, με όλες αυτές τις συνωθούμενες λεπτομέρειες και τους τρομακτικούς κενούς χώρους. Νιώθω συνδεδεμένος με την ουσία τους. Νιώθω ότι προσεγγίζουν πολύ τον τρόπο με τον οποίο γράφω στίχους – έντονα ξεσπάσματα της μνήμης, εκστατικές λεπτομέρειες, αιφνίδιος ερωτισμός, μυστικιστική εικονογραφία, η σφυρηλάτηση παγωμένων αφηγημάτων που ίπτανται σαν όνειρα – στοιχειωμένα και παράξενα και αισιόδοξα».
Η νέα έκθεση του Στέφανου Ρόκου στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς είναι πλήρως εγκεκριμένη από τον Νικ Κέιβ, όχι επειδή θεωρεί εαυτόν ειδήμονα στα εικαστικά, αλλά επειδή οι πίνακες είναι εμπνευσμένοι από τον δίσκο του μαζί με το συγκρότημά του Bad Seeds «No more shall we part» του 2001. Συγκεκριμένα, αποτελούν την εικαστική απόκριση, την προσωπική ματιά του έλληνα ζωγράφου πάνω στους στίχους και τη μουσική του δίσκου, ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε το 2014 και διήρκεσε τρία χρόνια. «Για πρώτη φορά μού συνέβη αυτό, να έχω δηλαδή κατά 99% ολοκληρωμένη εικόνα για κάθε τραγούδι προτού ξεκινήσω να ζωγραφίζω τους πίνακες. Γι’ αυτό και διάλεξα το συγκεκριμένο άλμπουμ ενώ υπάρχουν άλλα που αγαπώ εξίσου. Γιατί από την αρχή ένιωθα ότι οι στίχοι του Κέιβ είναι ταυτόσημοι με τη δική μου ματιά όσον αφορά την τέχνη, τους προβληματισμούς μου και τον τρόπο που δουλεύω κι εγώ. Ενιωσα ότι αυτό το άλμπουμ ήταν κάτι πολύ δικό μου» εξηγεί στο «Βήμα».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
