Αυτή η περίοδος των γιορτών είναι περίοδος απολογισμού. Εσείς έχετε κάνει τον δικό σας; Τι κρατάτε και τι αφήνετε από αυτή τη χρονιά;
Α.Λ.: «Φέτος διασχίσαμε οδικά ένα μεγάλο μέρος της Ρουμανίας, απ’ όπου κατάγεται η γυναίκα μου. Ηταν πολύ ωραία, βλέπαμε το πράσινο, τα ποτάμια, τα Καρπάθια, τα κάστρα τους…
Στην επιστροφή, περάσαμε από το Δραγατσάνι και βρήκαμε το μνημείο των Ιερολοχιτών όπου η επιγραφή αναφέρει: «Διαβάτη, αν περάσεις από εδώ μη μας ξεχνάς, πέσαμε υπέρ πατρίδος εδώ στο Δραγατσάνι της Ρουμανίας».
Ηθελα να βγάλω φωτογραφία τα παιδιά μου και να τους πω: «Να θυμάστε ότι ήρθατε, από τους ελάχιστους Ελληνες, σε αυτό το μέρος όπου αυτά τα 18χρονα-19χρονα παιδιά έδωσαν τη ζωή τους όχι υπέρ ή κατά του εμβολιασμού, αλλά για να απελευθερωθεί η πατρίδα». Αυτό θα κρατήσω. Γιατί πια ζούμε άλλες «ηρωικές» εποχές που κάποιοι είναι υπέρ και κάποιοι κατά».
Θ.Μ.: «Ηταν λίγο δύσκολη χρονιά που είχε και χαρές και λύπες. Κατ’ αρχάς, έκανα δύο μεγάλες εγχειρήσεις στους ώμους μέσα στο lockdown και εκεί που ανάρρωνα – με πολύ αγώνα, πόνο, φυσικοθεραπείες – μου ήρθε αυτή η υπέροχη δουλειά. Θέλω να πω ότι δεν έχω προλάβει να σκεφτώ τι να αφήσω και τι να κρατήσω από τη χρονιά αυτή. Ο,τι καλό θα μείνει και ό,τι κακό θα φύγει. Εγώ έχω καλή διάθεση πάντως να μου συμβούν καλά και ήσυχα πράγματα».
Οι στόχοι, προσωπικοί και επαγγελματικοί, για την επόμενη χρονιά;
Α.Λ.: «Υγεία. Τίποτε άλλο. Στιγμές χαράς και υγεία. Αν είμαι με ανθρώπους που γουστάρω είμαι ευτυχής. Είτε είναι καλοί είτε κακοί. Ορθόδοξοι και μη. Εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι».
Θ.Μ.: «Εχω διάφορα πρότζεκτ που θα κάνω σε τηλεόραση και κινηματογράφο αλλά δεν μπορώ να σας πω κάτι. Επιθυμώ βαθιά να κάνω ένα ταξίδι μεγάλο. Θέλω να πιστεύω ότι εκεί γύρω στο Πάσχα θα φύγω. Με τις φίλες μου προσπαθούμε να πάμε στην Ισλανδία, ελπίζουμε να συμβεί. Αν δεν είναι η Ισλανδία, κάτι άλλο θα είναι.
Αλλά ονειρεύομαι ταξίδια και ιδιαίτερα, και μακρινά και κοντινά. Δεν με νοιάζει».
