Μια ψύχραιμη ματιά στις 39 μεγάλου και 15 μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και κινουμένων σχεδίων που ακούστηκαν στις υποψηφιότητες των 95ων Οσκαρ που ανακοινώθηκαν την περασμένη Τρίτη και βλέπουμε ότι η εφετινή επιλογή υπήρξε ως επί το πλείστον δίκαιη. Κάποιες απουσίες στις υποψηφιότητες είναι βεβαίως κραυγαλέες. Για παράδειγμα, από την πεντάδα των υποψηφίων για το Οσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου δεν θα έπρεπε να λείπει η Μάργκο Ρόμπι που παίζει μια σταρ του βωβού σινεμά στη «Βαβυλωνία» του Ντέμιαν Σαζέλ και είναι με μια λέξη καταπληκτική, ενώ στην πεντάδα των υποψηφίων για το Οσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου θα έπρεπε να υπάρχει η Βρετανίδα Ολίβια Κόλμαν που φτιάχνει ένα σπαρακτικό πορτρέτο μοναχικής γυναίκας στην ταινία «Η αυτοκρατορία του φωτός» του Σαμ Μέντες.
Ομως την ίδια ώρα, τα μέλη της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (που είναι περίπου 10.000 σε όλον τον κόσμο) βλέπουμε ότι ανέδειξαν και ηθοποιούς κυριολεκτικά από το πουθενά, όπως τον Ιρλανδό Πολ Μεσκάλ που προτάθηκε για το Οσκαρ Α’ ρόλου έχοντας παίξει στη «μικρή», ανεξάρτητη ταινία «Aftersun» (παίζεται στις ελληνικές αίθουσες) και τη Βρετανίδα Αντρέα Ράιζμποροου που κάνει το ντεμπούτο της στα Οσκαρ για την αλκοολική μητέρα που υποδύθηκε στο «Οσα φέρνει η ζωή» (To Leslie) που παίχθηκε στην Ελλάδα και δεν το είδε σχεδόν κανείς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
