«Ω ουρανέ, που αντανακλάς το χρώμα των ματιών της, θαλάσσια αύρα που σιγοτραγουδάς στις ανθισμένες πασχαλιές για να σου επιστρέψουν όλα τους τα αρώματα (…) αφήστε με να δω την αγαπημένη μου». Οπως ακριβώς αυτοί οι λίγοι αλλά ενδεικτικοί στίχοι του, όλο το «Ποίημα του έρωτα και της θάλασσας, για φωνή και ορχήστρα, έργο 19» του Ερνέστ Σοσόν μοσκοβολάει λουλούδια, θάλασσα και αγάπη. Γραμμένο την περίοδο μεταξύ 1882 και 1892 πάνω σε ποιήματα του Μορίς Μπουσόρ (και αφιερωμένο από τον συνθέτη του στον επίσης συνθέτη Ανρί Ντιπάρκ), έργο που συχνά περιλαμβάνεται στα ρεπερτόρια των μεγάλων ορχηστρών, συγκινεί πάντα το κοινό ως διαχρονικός ύμνος στο απόλυτο ερωτικό πάθος, ένα πάθος που ταξιδεύει από την έκσταση ως τη βαθιά μελαγχολία. Η παρουσίασή του από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών εκτός από την απόλαυση της ακρόασής του μας δίνει την ευκαιρία να ακούσουμε ξανά μια σημαντική ελληνίδα τραγουδίστρια, τη Μαρκέλλα Χατζιάνο. Η διεθνούς φήμης μεσόφωνος συμπράττει ως σολίστ στη συναυλία που θα δοθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 24 Φεβρουαρίου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
