«Η μεγαλύτερη περιουσία και η μεγαλύτερη τύχη είναι η ζωή. Πρέπει να τη διαφυλάξουμε». Γύρω από αυτό το μότο, που φαίνεται κοινότοπο αλλά συνειδητοποιούμε τον πολύτιμο πυρήνα του σε καιρούς κρίσης – όπως ο καιρός που βιώνουμε τώρα -, οργανώνεται ένα από τα πιο συναρπαστικά βρετανικά μυθιστορήματα με θέμα την καθημερινότητα σε καιρό πολέμου. Είναι η «Βαλκανική Τριλογία» της Ολίβια Μάνινγκ (1908-1980), που εκδόθηκε, σε έναν τόμο (1.278 σελίδες), από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε πολύ ωραία μετάφραση της Κλαίρης Παπαμιχαήλ, ιδανικό ανάγνωσμα στις μέρες του «Μένουμε Σπίτι». Το μυθιστόρημα στηρίζεται στις εμπειρίες της συγγραφέως στο Βουκουρέστι και στην Αθήνα, στο διάστημα από το φθινόπωρο του 1939 έως τον Απρίλιο του 1941.
Στο κέντρο της «Βαλκανικής Τριλογίας» είναι ένα νιόπαντρο ζευγάρι, η Χάριετ και ο Γκάι Πρινγκλ. Μικροαστοί, ή μάλλον λαϊκής καταγωγής, αποφασίζουν να εγκατασταθούν στο Βουκουρέστι, όπου ο Γκάι θα διδάξει στο τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της ρουμανικής πρωτεύουσας. Είναι φθινόπωρο του 1939, οι Γερμανοί έχουν εισβάλει στην Πολωνία και τα Βαλκάνια είναι μια κινούμενη άμμος από φυγάδες και πρόσφυγες. Στο τρένο με το οποίο ταξιδεύουν προς το Βουκουρέστι, οι Πρινγκλ θα γνωρίσουν τον πρίγκιπα Γιάκιμοφ, βρετανό υπήκοο, ένα πρόσωπο με θολή ταυτότητα, τυχοδιώκτη, φιλοτομαριστή, που δεν θα διστάσει να καταδώσει για ένα ποτήρι μπράντι. Ο Γιάκιμοφ είναι ο τρίτος ήρωας της τριλογίας – τελικά ένα τραγικό πρόσωπο, που βρίσκει τον θάνατο στην Αθήνα και του οποίου η ζωή είναι μια αλληγορία για τη σχετικότητα της αλήθειας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
