Ως πρώτο μέρος της τριλογίας «Πένθος και έξαρση» αναγγέλλεται το καινούργιο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Μ. Ασωνίτη, που διαδραματίζεται στην Κύπρο, στο Ρίο της Βραζιλίας και στο Δρομοκαΐτειο της Αθήνας. Στις 23 Ιουλίου του 1974, στο βραζιλιάνικο νησί Πακουέτα, ο Διονύσης Ταλλανδιανός πληροφορείται τον άγριο σκοτωμό της οικογένειάς του κατά τη διάρκεια των τουρκικών βομβαρδισμών της Κύπρου. Δεκαετίες αργότερα, στις 17 Ιουλίου του 2011, στα Κατεχόμενα, βρίσκονται δολοφονημένα 94 παιδιά που έπεσαν θύματα απαγωγής λίγο νωρίτερα.
Πολύ γρήγορα, ο βραζιλιάνος επιχειρηματίας ξενοδοχείων Κάρλος Λόπεζ Εντίνιο Αλλβάρο παραδίδεται στις Αρχές ως ο εμπνευστής της ομαδικής δολοφονίας. Δεν είναι άλλος από τον Ταλλανδιανό, που έχει εφαρμόσει ένα δαιμόνιο σχέδιο εκδίκησης, εξυφασμένο στη Βραζιλία, όπου ανατρέφει επί σειρά ετών έντεκα άλλα παιδιά, τα οποία άρπαξε πάλι από τα Κατεχόμενα, υπό το πρόσχημα της υιοθεσίας, για να τα μεγαλώσει ως Τούρκους έτοιμους να σφαγιάσουν τους Ελληνες όταν θα έρθει η κατάλληλη ώρα, όπως συμβαίνει πολλά χρόνια μετά την απαγωγή τους: με τη διαφορά πως οι σφαγιασθέντες τώρα είναι Τούρκοι και όχι Ελληνες. Ο Ταλλανδιανός έχει μάθει τα πάντα ανάποδα στα μέλη του μικρού στρατού του (μιλούν ελληνικά νομίζοντας ότι είναι τουρκικά και μισούν την τουρκική σημαία πιστεύοντας πως είναι ελληνική), και αυτό κάνει την εκδίκησή του ακόμα πιο τρομακτική.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
