Στην παγκόσμια λογοτεχνία τις εμβληματικές γυναικείες μορφές ως τώρα τις οφείλαμε κατά κανόνα σε άνδρες συγγραφείς: στον Μπαλζάκ την Ευγενία Γκραντέ, στον Φλομπέρ την Εμμα Μποβαρί, στον Τολστόι την Αννα Καρένινα, στον Ντ. Χ. Λόρενς την Γκούντρουν των Ερωτευμένων γυναικών και την Ούρσουλα του Ουράνιου τόξου. Η χειραφέτηση των γυναικών και η εντυπωσιακή τους παρουσία στην πεζογραφία τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως θα μας δώσει και την εικόνα που ως τώρα μας έλειπε: τη γυναίκα-ηρωίδα μέσα από τα μάτια και την ευαισθησία της γυναίκας. Τα παραδείγματα φυσικά δεν λείπουν. Αλλά θα πρέπει να κάνουμε υπομονή ώσπου να έχουμε γυναικείες μορφές το ίδιο έκτυπες με αυτές που προανέφερα.
Μια τέτοια μορφή, τη Νόρα Ελντριτζ, φιλοδόξησε (και με αξιοσημείωτη επιτυχία το κατάφερε) να μας προσφέρει η αμερικανίδα πεζογράφος Κλερ Μεσούντ στο βιβλίο της Η γυναίκα του επάνω ορόφου. Εγραψε ένα μυθιστόρημα με χαλαρή μεν πλοκή, το οποίο εν τούτοις διαβάζεται απνευστί΄ και μάλιστα προεκτείνοντας ή ανατρέποντας τα παραδείγματα στα οποία παραπέμπεται ο αναγνώστης: Πρώτα-πρώτα στη Νόρα του Κουκλόσπιτου του Ιψεν (δεν είναι συμπτωματικό που η Μεσούντ δίνει στον κεντρικό της χαρακτήρα το ίδιο όνομα με την ηρωίδα του σπουδαίου Σκανδιναβού). Επειτα στον Αόρατο άνθρωπο του Ραλφ Ελισον, γυρίζοντας ανάποδα τη μεταφορά: η Νόρα Ελντριτζ είναι αόρατη, αλλά μένει σε όροφο και όχι στο υπόγειο όπως ο κεντρικός χαρακτήρας του Ελισον. Κατόπιν στην Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων του Λιούις Κάρολ. Και η Νόρα (εκ μεταφοράς πάντα), σαν την Αλίκη, περιτριγυρίζεται από καθρέφτες. Αυτοί εν τούτοις αντανακλούν τη ζωή που λόγω των κοινωνικών συμβάσεων επέβαλε στον εαυτό της παρά τα όνειρα και τις επιθυμίες της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
