Η Ελεάννα Βλαστού έχει δύο πεζογραφικά βιβλία στο ενεργητικό της, τη συλλογή διηγημάτων Εξαφανίσεις (2013) και τη νουβέλα Ο βιογράφος (2016), αλλά το ανά χείρας βιβλίο, που αποτέλεσε μια από τις εισπρακτικές επιτυχίες του καλοκαιριού, μοιάζει εντελώς διαφορετικό από τα δύο προηγούμενα. Χωρίς να ανήκει στην ταξιδιωτική λογοτεχνία, χωρίς να μιλάει για έναν ταξιδιωτικό προορισμό, αλλά και χωρίς επίσης να εντάσσεται ακριβώς σε αυτό που ονομάζουμε «λογοτεχνία της πόλης» (λογοτεχνία η οποία βάζει στο κέντρο της θεματογραφίας και της οπτικής της τη σχέση των πρωταγωνιστών με ένα τοπίο υψηλής αστικής συγκέντρωσης), το βιβλίο της Βλαστού κάνει λόγο για το σύγχρονο, το σημερινό Λονδίνο, μέσα στην άπειρη ποικιλομορφία και περιπλοκότητά του.
Ας προσέξουμε πώς ακριβώς διατυπώνεται ο τίτλος: όχι «Το Λονδίνο», «Λονδίνο» ή «Για το Λονδίνο», αλλά Στο Λονδίνο. Πρόκειται για έναν δείκτη που θέλει να αποδώσει τη θέση από την οποία ανιχνεύει και συλλαμβάνει η αφηγήτρια το σχήμα και τη ζωή της πόλης – προϊόν μιας ακατάπαυστης και διόλου τυχαίας (παρά τη φαινομενική της χαλαρότητα) διαδικασίας παρατήρησης. Οι λονδρέζικες εικόνες δεν αντανακλούν εδώ μια εσωτερική ματιά (τη ματιά του ανθρώπου που έχει τραφεί και έχει διαποτιστεί από την εμπειρία του αστικού του περίγυρου), ούτε όμως και ένα εξωτερικό βλέμμα (το βλέμμα ενός περαστικού και επισκέπτη, ο οποίος σπεύδει να συγκεντρώσει πληροφορίες για την ιστορία, τα μνημεία, τα μουσεία και τις τέχνες του ξένου τόπου). Η Βλαστού βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο: παντρεμένη και με δίγλωσσο γιο στη βρετανική πρωτεύουσα, όπως και ενσωματωμένη στο κλίμα (φυσικό και πολιτισμικό) του τρόπου ζωής της, δεν παύει ούτε λεπτό να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα από την προσωπική της σκοπιά: σκοπιά που αποτυπώνει ένα ανάμεικτο αίσθημα οικειότητας και αποξένωσης, μια μεταβατική κατάσταση ανάμεσα στο κατανοητό ή στο εύκολα αναγνωρίσιμο και στο μονίμως διαφεύγον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
