Το διεθνές δίκαιο έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας στη σημερινή Ελλάδα των πολλαπλών κρίσεων, το επικαλούμαστε συνεχώς ως ένα είδος πανάκειας, σχεδόν ως εξορκισμό του κακού, για να λυτρωθούμε από το άγχος που προκαλεί η προκλητικότητα της «φίλης και γείτονος» Τουρκίας. Μιλούμε για το διεθνές δίκαιο και στηρίζουμε πάσης φύσεως ελπίδες σ’ αυτό, το καταλαβαίνουμε όμως, γνωρίζουμε πραγματικά περί τίνος πρόκειται;
Εναν τρόπο να μάθουμε τι είναι το διεθνές δίκαιο και εν συνεχεία να προσγειωθούμε από τους εξορκισμούς, μας προσφέρει το νέο βιβλίο του ακαδημαϊκού Εμμανούηλ Ρούκουνα, στο οποίο επιχειρείται ανασκόπηση του σύγχρονου «τοπίου» των θεωριών του διεθνούς δικαίου με την κριτική παρουσίαση του έργου πεντακοσίων συγγραφέων και τριάντα δύο θεωρητικών σχολών, κατά την καταμέτρηση του συγγραφέα. Πρόκειται για έργο μνημειώδες, πραγματικό έργο ζωής, αντίστοιχο του οποίου λίγοι από εμάς στην ακαδημαϊκή κοινότητα μπορούν να ελπίσουν ότι θα κατορθώσουν να γράψουν. Εχω την ισχυρή εντύπωση από την πρώτη επαφή μου με το βιβλίο ότι το έργο αυτό πρόκειται να καθιερωθεί διεθνώς ως μόνιμο σημείο αναφοράς για πολλές δεκαετίες και το διεθνές δίκαιο αλλά και η πολιτική επιστήμη θα βρίσκονται συνεχώς σε διάλογο με αυτό ως στοιχείο του αυτοπροσδιορισμού και της αυτογνωσίας τους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
