Το διήγημα «Η τελευταία ελευθερία», από τη συλλογή διηγημάτων του Αντώνη Σαμαράκη Αρνούμαι (1961), αποτελεί προάγγελο του μυθιστορήματος Το λάθος που αναμφίβολα αποτέλεσε σταθμό στη μεταπολεμική νεοελληνική λογοτεχνία. Το διήγημα επιβεβαιώνει την κοινή παραδοχή ότι ο Σαμαράκης είναι συγγραφέας διαχρονικά επίκαιρος, καθώς με αυτό αποδεικνύει ότι διαθέτει απρόσμενη διορατικότητα. Ετσι, λοιπόν, πέραν των άλλων αρετών που τον διακρίνουν ως πεζογράφο (όπως η αμεσότητα της γραφής και το συγκεκριμένο του οπτικού του πεδίου), καταδεικνύεται ότι συνέλαβε μεν τα καυτά ζητήματα της εποχής του, αλλά ταυτόχρονα βλέποντας και μακρύτερα από αυτήν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
