Ο Σάμιουελ Μπέκετ με τις παραστάσεις του υπαινίσσεται το μη παραστάσιμο, την εκ προοιμίου ματαιότητα κάθε παράστασης και ταυτόχρονα την αναγκαιότητά της. Αυτή η αποτυχία του καλλιτέχνη να αναπαραστήσει τον κόσμο αποτελεί το υλικό της τέχνης του, γράφει η Κατρίν Νογκρέτ, καθηγήτρια Ιστορίας και Αισθητικής του Θεάτρου στα Πανεπιστήμια Σορμπόν Σουβέλ και Λουβέν-λα-Νεβ, στη σπουδαία μελέτη της για τον συγγραφέα που το 1969 τιμήθηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας. Η Νογκρέτ εξετάζει όλες τις πτυχές του έργου του Μπέκετ καθώς, όπως σημειώνει η ίδια, παρουσιάζει ένα μοναδικό προφίλ στην ιστορία της λογοτεχνίας: είναι εκ περιτροπής μυθιστοριογράφος, ποιητής, μεταφραστής, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός τέχνης, φιλόσοφος και αργότερα σκηνοθέτης των θεατρικών του έργων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
