Η τοπική ιστορία στην Ελλάδα, αν και δεν χαρακτηρίζεται από τη συστηματικότητα που παρατηρείται στη Δυτική Ευρώπη, διαθέτει εν τούτοις αξιόλογο υπόβαθρο. Την τελευταία δεκαετία αυξάνονται μάλιστα οι μελέτες που ξεφεύγουν από τον στενότερο περιφερειακό κύκλο των ενδιαφερόμενων και γίνονται διαθέσιμες σε ένα ευρύτερο κοινό. Η Ευρυτανία (Ιδρυμα Γαζή-Τριανταφυλλόπουλου – Εκδ. «Μάτι») του Γιάννη Γιαννόπουλου, ο οποίος δίδαξε επί πολλά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το Φροντιστήριο Ιστορικών Σπουδών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και το Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επικεντρώνεται κυρίως στην εθνολογική σύνθεση και τη διοικητική οργάνωση της περιοχής από την αρχαιότητα ως σήμερα. Εξετάζονται οι αρχαίες καταγραφές του χώρου, δίνονται στοιχεία για τους Σλάβους, τους Σαρακατσάνους, τους Αρβανιτόβλαχους, τους Αθίγγανους, ερευνάται η διοικητική κατάτμηση και η φορολογία επί Τουρκοκρατίας, οι μεταβολές που επέφεραν η συγκρότηση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και η πορεία του. Ξεχωριστό τμήμα συνιστά η ονοματολογία των οικισμών της Ευρυτανίας από τον 16ο αιώνα ως σήμερα, η αναφορά στην ετυμολογία και τις μετονομασίες τους. Ενα κατατοπιστικό εισαγωγικό κεφάλαιο εκθέτει κοινωνικά και πολιτισμικά δεδομένα – ιδιαίτερα σημαντικά είναι εκείνα που αφορούν τις μεταναστευτικές ροές της περιοχής (στο παρελθόν προς την Κωνσταντινούπολη, τον 20ό αιώνα με προορισμό τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τον Καναδά και την Αυστραλία), την κοινοτική συγκρότηση και τη δραστηριότητά τους. Εργο που παρέχει πολλά και ενδιαφέροντα τεκμήρια που υπενθυμίζουν το υπόβαθρο και τη σύσταση μιας ορεινής οικονομίας και κοινωνίας που έχει μετασχηματιστεί τις τελευταίες δεκαετίες σε τουριστικό προορισμό.