Ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, που απεβίωσε το μεσημέρι της Τρίτης 11 Αυγούστου, ήταν από τα προνομιακού ενδιαφέροντος πρόσωπα που η Ιστορία συνηθίζει να χαρακτηρίζει «αμφιλεγόμενα».
Γιος προσφύγων από την Κωνσταντινούπολη, γεννημένος τον Μάρτιο του 1931 στη Θεσσαλονίκη, ταυτισμένος με την πολιτιστική ζωή και την ταυτότητα της πόλης, ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Δημητριάδης σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και εργάστηκε επί μία οκταετία στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης και αργότερα ως διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με την ποιητική συλλογή Η εποχή των ισχνών αγελάδων (1950) και ακολούθησαν τα Ξένα γόνατα (1957), ο Ανυπεράσπιστος καημός (1960), το Κορμί και το σαράκι (1964), τα Προάστια (1969), το Κορμί και το μεράκι (1970), τα Μικρά ποιήματα (1975), οι Ιστορίες του γλυκού νερού (1980) και άλλες ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990, που τις κυκλοφορούσε κατά καιρούς σε συγκεντρωτικές εκδόσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
