Στις 20 Ιανουαρίου 1942 στη βίλα της οδού Αμ Γκρόσεν Βανζέε 56-58, ειδυλλιακή τοποθεσία στις όχθες της ομώνυμης λίμνης στα περίχωρα του Βερολίνου, μια ομάδα 15 ανώτερων ναζί αξιωματούχων σημαντικών κρατικών υπουργείων, των SS, των υπηρεσιών ασφαλείας, της καγκελαρίας και του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος συνήλθε προκειμένου να συζητήσει τα δεδομένα και τα ζητούμενα για τη διαμόρφωση των παραμέτρων μιας «τελικής λύσης του εβραϊκού ζητήματος». Η λεγόμενη «διάσκεψη της Βανζέε» τελούσε υπό την αιγίδα του Ράινχαρντ Χάιντριχ, υψηλόβαθμου στελέχους του καθεστώτος, επικεφαλής του Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ και υπ’ αριθμόν 2 του αρχηγού των SS, Χάινριχ Χίμλερ. Κράτησε μία ως μιάμιση ώρα, συνοδεύθηκε από γεύμα και μετά τη λήξη της ο Χάιντριχ και ορισμένοι άλλοι, όπως ο διοικητής της Γκεστάπο Χάινριχ Μίλερ και ο πρακτικογράφος της συνάντησης, Αντολφ Αϊχμαν, μαζεύτηκαν, κατά μεταγενέστερη μαρτυρία του τελευταίου, γύρω από το τζάκι προκειμένου να εορτάσουν με ένα κονιάκ «μια γενικά επιτυχημένη ημέρα». Κομβική για την εξέλιξη του Ολοκαυτώματος, σύμφωνα με τους ιστορικούς, η ημέρα αυτή, η προϊστορία της και οι συνέπειές της αποτελούν αντικείμενο του Wannsee (εκδ. Oxford University Press), του νέου βιβλίου του έγκριτου γερμανού ιστορικού και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ρόγιαλ Χόλογουεϊ του Λονδίνου, Πέτερ Λόνγκεριχ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
