Στην υμνητική κριτική του για το Τσάι στη Σαχάρα, που δημοσιεύτηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1949 στους «New York Times», ο Τενεσί Γουίλιαμς έγραφε πως ο συγγραφέας του, Πολ Μπόουλς, γνωρίζει καλύτερα τη Βόρειο Αφρική από τον Ζιντ – ακόμη κι από τον Καμί. Ηταν το πρώτο μυθιστόρημα του Μπόουλς – και, όπως αποδείχτηκε, το κορυφαίο του. Στον πρόλογό του, που προτάσσεται στη νέα ελληνική έκδοση, γραμμένο στην Ταγγέρη το 1998, ο Μπόουλς καταλήγει, αυτοσαρκαζόμενος ελαφρώς, πως «το μυθιστόρημα απέκτησε τη δική του οντότητα, και τώρα, μετά από πενήντα χρόνια, βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι ο συγγραφέας του».
«Το βιβλίο δεν βρήκε εύκολα εκδότη. Αρχικά ήταν ανάθεση από τον οίκο Doubleday, ο οποίος όμως το απέρριψε αμέσως επειδή δεν ήταν μυθιστόρημα. Επειτα, για έναν ολόκληρο φριχτό χρόνο το απέρριπταν όλοι οι εκδότες που το διάβαζαν» λέει ο Μπόουλς. Το μυθιστόρημα – διότι βεβαίως πρόκειται για μυθιστόρημα – εκδόθηκε τελικά από τον εκδοτικό οίκο New Directions του Τζέιμς Λόφλιν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
