Οι Quartieri Spagnoli («Οι Ισπανικές Συνοικίες») είναι η καρδιά της Νάπολι. Είναι η γειτονιά στο κέντρο της πόλης, μακριά από τη θάλασσα, γεμάτη ανηφορικά, στενά, ανήλιαγα δρομάκια. Οι τουριστικοί οδηγοί συνιστούν στους ξένους να τη δουν από απόσταση, παρότι το φολκλόρ της ταυτίζεται με τη Νάπολι: μπουγάδες απλωμένες σε σκοινιά αντικριστών σπιτιών, μαγαζάκια με τουριστικά και δερμάτινα είδη, κεριά, αγαλματάκια της Παναγίας, φωτογραφίες του Τοτό και του Μαραντόνα. Εδώ μιλούν «napoletano stretto», «καθαρή» ναπολιτάνικη διάλεκτο, όχι πάντα αντιληπτή από κατοίκους που ζουν σε άλλες, πιο πλούσιες γειτονιές. Η καρδιά της Νάπολι ήταν ανέκαθεν συνώνυμη της φτώχειας, της αμορφωσιάς, της εγκληματικότητας.
Εκεί, λίγο μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μεγαλώνει ο Αμερίγκο Σπεράντσα, γιος της Αντονιέττα και αγνώστου πατρός, ο επτάχρονος ήρωας του Τρένου των παιδιών. Ο Αμερίγκο μαζεύει κουρέλια από τους δρόμους που η μαμά του πλένει, «σουλουπώνει» και δίνει στον Σκληρό Κάπα, έναν λούμπεν τύπο της γειτονιάς, ο οποίος τα πουλάει στον πάγκο του στην αγορά. Μητέρα και γιος είναι ευγνώμονες στον Κάπα γιατί με τα χρήματα που τους δίνει επιβιώνουν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
